Factor 44 Must Stay!

A translation in English of the piece below. Only one day after I posted it there were already over 100 votes. Factor 44 is an independent underground Art Club in Antwerp, Belgium. It is runned by Harry and Heini, and for some or several reasons they were thinking of quitting. If Heini manages to, more explanation about that should be available on their website, eventually in dutch, french and/or english.

---

It's god-shame that even taking into account the given reasons that such a lively initiative like Factor 44 would consider 'Redefoundation'. Apart from the summer barbeques of 'De Koxvrienden' there is no other place in Borgerhout but not even in all Antwerp with as much cultural-life-necessary events like Factor 44.
Heini Obst's targeting analysis clearly shows that Flanders by word and deed from its authorities hasn't understood a lot of a well breeding Environment for Contemporary Art. The 'overhaul operation' that should bring the visual arts on a comparable professional level in regard to other arts is one and a half year later only ointment on a wooden leg: some organisations have become better, although often it's the people involved or behind the scene whose income has seriously improved. While for instance Extra City fires its artistic director because he can't account for some 90.000 euro, Harry and Heini are rowing in a boat for which the Flemish Government only spends 10.000 euro, a year that is. And while for instance at the NICC a team of 6 Young Lions have taken over, we didn't see any activities while Heini and Harry have hammered together some 6 JourFixes and some off-the-record events (including undersigned's China Report) in their free time.
Factor 44 is the least subsidised of all Visual Art Organisations in Flanders but probably has the largest palmares of organised activities, which doesn't mean we aim for quantity instead of quality, but then nails with head are being hit. Strange though that such a thing doesn't reach people in the capital. Is it because from the members of the government's advisory committee only Johan Pas shows up once in a while to show off his punky hairdo in full glory? Or even more because he was too busy with his monsterstudy about such an other initiative from a slightly older Environment for Contemporary Art to attend the advisory meetings regarding Visual Arts Organisations? Or is it because advisor Hans Martens tells the Minister of Culture part-time that there are already too many big budgetwolves in Antwerp and that some money should go to his hometown of Gent too? Or maybe he has too much at hand in his second part-time job proposing artists from his own institute and again town? It's a Flat Flat Planet....
When there wouldn't be of course, the 500.000 fans of Factor 44! Yep, we're starting a petition today to support Harry and Heini. Next year there should be at least a workable budget to organise at least one activity a month. The should also be a budget to get Heini out of his welfare-situation so he can take charge of daily administration, and Harry's carpenterwork and rides with his own car should be paid by Factor 44. For a large Flemish Community this is only a small gesture, and many small things make something big, so vote now that Factor 44 should stay!

Danny Devos
Factor 44-fan since the Old Days,
Stakeholder in an Environment for Contemporary Art.

Factor 44 Moet Blijven!

Op 14 juli 2006 houdt Factor 44 een Herontstichtingsvergadering:

"Factor 44 gaat na de feitelijke 10-jaar drempel (oktober 2006) zijn reguliere activiteiten staken; zijnde het houden van de maandelijkse ‘Jour Fixe’, de preparatie van tentoonstellingen en activiteiten op verplaatsing, alsook de publikatie van zijn orgaan ‘l’imagazine F44’. In plaats daarvan werd, naargelang de beslissingen, overgeschakeld van ‘archiefproductie’ naar ‘archiefbeheer’, met mogelijk enkele publieke toonmomenten en de publikatie van ‘occasionele’ schriften daaromtrent (beginnend met de chronologie 10 jaar)."

Daarna zal gevolg gegeven worden aan de inbreng van betrokkenen en de verdere verloop van de organisatie bepaald worden.

Introductieve Samenvatting:
Tien jaar Factor 44 zijn in het algemeen goed verlopen. De ontwikkelingen van verschillende aspecten liepen in het algemeen in de vooropgestelde richting, soms beter dan verwacht, soms minder, maar de flexibiliteit van het geheel verzekerde een constante opeenvolging van activiteiten allerhande, en een terugblik (in de vorm van een chronologie) toont dat er in feite goed gepresteerd is. Tien jaar is niet te vroeg om een hervorming van het geheel te ondernemen, en voor een mogelijke vernieuwing en herwaardering zouden verschillende gesprekspunten in aanmerking komen.

Mogelijke Agendapunten

• 1) De Behuizing.
  Wat aan het begin als ruimschoots voldoende leek blijkt nu wat krap. Wel is het zo dat niet alle ruimte optimaal is gebruikt, en afhankelijk van de vooropgezette activiteiten zijn vele opties open.
  
  • a) Verkoop.
    Er is sprake van een mogelijk verkoop van ofwel een van de huizen ofwel een gedeelte van allebei die hertekend zou worden (kadaster? aansluitingen?) Verder rijst met deze vraag samen met de inkrimping van ruimte de mogelijke verhoging van kosten.
    
  • b) Verhuizing.
    Afhankelijk van de keuze van de eigenaar en de mogelijke toekomstige palette van activiteiten kan een ruimtelijke spreiding voorzien worden, waarbij het behoud van een ‘centraal bureau’ toch wenselijk schijnt.
    
  • c) Virtualisatie.
    Met het mogelijke opheffen van een specifieke ruimte en/of afhankelijk van de structuur veranderingen kan een diversificeerde virtualisatie mits goede afspraken een oplossing zijn. Deze kan roterend of simultaan georganiseerd worden.
    
  
  
• 2) De Structuur.
  De gewone ‘verenging zonder winstoogmerk’ heeft tot nu relatief goed gediend, alhoewel men soms eerder aan een CV of een bvba zou kunnen denken. Gegeven dat er nu ook openbare financiën mee gemoeid zijn, is deze vraag niet zonder belang.
  
  • a) gewone VZW.
    De simpele vzw-structuur heeft tot nu goed gediend. Wel zijn er recentelijk enkele pijnpunten gerezen waarbij de verdeling van taken en de reserve aan bijkomende krachten niet optimaal benut waren en een vorm van materiaal-moeheid is ingetreden. Deze problemen kunnen met een hervorming van functies en herverdeling van taken mogelijk verholpen worden.
    
  • b) Expansieve diversificatie.
    Een idee van spreiding van de huidige structuur over meerdere associatieve groeperingen is een optie die wel zowel bovenvermelde probleempunten meedraagt alsook nieuwe creëert. Ook de ramificaties van wettelijke bepalingen over de gewest-grenzen heen (zie perikelen nicc) stellen heel wat uitdagingen.
    
  • c) Reductie.
    Alhoewel het haast onmogelijk blijkt verder reducties voor te nemen (de vzw functioneert nu al in zijn wettelijk-minimale vorm) kan wel een afstoting van bepaalde activiteiten en de concentratie op enkele kerntaken overwogen worden.
    
  
  
• 3) De Werking.
  Zonder al te veel moeite heeft F44 mits het bijhouden van enkele simpele parameters toch over de jaren een niche-profiel kunnen opbouwen, die, naargelang men deze bekijkt, mogelijk intussen overhaalt is. De vraag is of er voor de huidige formule nog een leefbare draagvlak bestaat, zowel bij het publiek als bij de leden van de organisatie.
  
  • a) Drempelverlaging.
    Een verdere drempelverlaging zou moeilijk te bewerkstelligen zijn. Momenteel heeft Factor 44 als organisatie het laagste profiel van alle initiatieven en steekt nauwelijks boven de ad-hoc, meestal tijdelijke underground scenario’s uit.
    
  • b) Drempelverhoging.
    Dit is een optie die gepaard gaat met de structurele reductie; het bieden van minder activiteiten van hoger niveau en kwaliteit... De bepaling hiervan blijft eerder subjectief en zou in de huidige structuur problematisch kunnen zijn.
    
  • c) Drempelverwijdering.
    Deze optie kan in alle gevallen toegepast worden. Ze ondermijnd wel de al onduidelijke profilering in het veld en riskeert een volledig verval van identiteit, waarbij zich de vraag van het concept ‘organisatie’ weer opdringt.
    
  
  
• 4) Het Beleid.
  Tot onlangs was het beleid geen noemenswaardig probleem; recente veranderingen in het dagelijks leven van uitvoerders hebben weliswaar een herziening nodig gemaakt, die afhankelijk van de beslissingen op de andere punten evenredig moeten evolueren.
  
  • a) Taakverdeling.
    Tot nu was de taakverdeling los en op basis van behoeftes georganiseerd, wat merendeels goed functioneerde en mits enkele aanpassingen verder kan worden gehandhaafd. Vraag is of deze mogelijkerwijze beter zouden identificeert worden.
    
  • b) Verantwoordelijkheiden.
    Deze werden tot nu toe evenredig gespreid over verschillende functionarissen, terwijl deze niet altijd in de strikte zin deze ook op zich hebben moeten nemen. Mogelijk kunnen met de duidelijkere specifieëring ook de verantwoordelijkheiden scherper gesteld worden.
    
  • c) Spreiding.
    Anderzijds kunnen zowel taken en verantwoordelijkheiden breder verspreid worden, zowel in aantal als in periodieke termen, wat waarschijnlijk een verhoging van administratief werk met zich mee zou brengen... welk waarschijnlijk minder wenselijk zou zijn.
    
  
  
• 5) Identiteit.
  Hier is de vraag of wat nu tien jaar als ‘Factor 44’ gekend staat in een nieuwe gedaante herkenbaar vernieuwd moet blijken, volledig vernieuwd of alleen kosmetisch vernieuwd moet worden. Een nieuw laag verf is in elk geval nodig, vraag is hoe ingrijpend deze renovatie moet worden.
  
  • a) Volledige Vernieuwing.
    Afhankelijk van de beslissingen over de voornoemde punten kan een volledig nieuwe organisatie ontstaan, met het gevaar dat er oude wijn in nieuwe vaten zou geschonken worden. Zoals in het bedrijfsleven is gebleken, kan een nieuw blazoen een mank-lopend instituut niet redden. De vraag stelt zich of een volledig nieuw concept dan niet wenselijk is.
    
  • b) Gedeeltelijke Vernieuwing.
    Ook afhankelijk van voornoemde beslissingen, kan een herwaardering van een deelaspect van de huidige activiteiten als kerntaak ook de benoeming in aangepaste vorm verder gebruiken. Welk deze zou kunnen zijn moet uit de beslissingen blijken en loopt ook het gevaar een maat voor niets te worden.
    
  • c) Kosmetische Vernieuwing.
    Hier stelt zich de vraag of een face-lift überhaupt nodig is, maar kan in bepaalde gevallen soelaas brengen aan een vermeende veroudering en de indruk van een feitelijke verjonging geven... wat in zich zelf geen blaam draagt, maar eerder in het therapeutische te zoeken is.
    
  
  
• 6) In Concreto.
  Alhoewel er geen duidelijk saneringsplan op tafel ligt, zijn in grote lijnen de volgende punten ter behandeling voorgesteld:
  
  • a) Afwerking van het Zomerprogram
    Momenteel tamelijk onduidelijk, maar na traditie ter plaatse in te vullen. Overkoepelende (werk)noemer is ‘irrigation of irritation’ en zal als voorzien de jours fixen in eer houden. Daarnaast is de jaarlijkse fifty-fifty-bijeenkomst (AV-survival weekend) mogelijk nog van toepassing (de allerlaatste), en de jaarlijkse revisie Nr.8; U.K.R.K. (spherical archive) alsook de nog lopende Nr.7, U.K.K.R (icc-brochure-modificatie) moeten ook nog afgewerkt worden.
    
  • b) Ordenen van Tegoeden.
    Afhankelijk van beslissingen zullen de gemeengoederen in kaart gebracht en evalueert worden. Dit bevat het machinepark (audio-video-reprotoestellen), bureaumateriaal (inclusiev hard & software, archief, intellectuele- en reproductierechten), de boekhouding ( overeenstemming reële en fictieve tegoeden/verplichtingen, regulariseren van lopende rekeningen, bankrelaties en volmachten)
    
  • c) Voorbereiding.
    Naargelang de genomen beslissingen moeten voornoemde herverdeeld en afgehandeld worden. Dit kan gaan van een openbaar verkoop van alles tot een herschikking van bestaande omstandigheden, maar juist daarom is het wensenswaardig om alles sluitend te verklaren, zodat elke beslissing niet verkleurd moet worden door reëel-bestaande mankementen.
    
  
  Verloop van de vergadering (voorzien):
  Vanaf 16 uur (tea-time) bijeenkomst & informele gesprekken, voorstellen en bedenkingen worden genoteerd.
  18 uur - begin van de formele discussie (voor mensen die direct van hun werk moeten komen zal er om 20 uur een korte samenvatting voorgesteld worden)
  20 uur- de vergadering, met voorstellen en vraag-en antwoord-sessie.
  22 uur- afronding en eerste synopsis. Conclusies ter beraad.
  22:30-23:00 stille afzakking naar Quai 44 / pierre E: 14JU

---

Het is godgeklaagd dat zelfs alle bovenstaande redenen in acht genomen, een zo levendig initiatief als Factor 44 tot 'Herontstichting' overgaat. Op de zomerse barbeques van 'De Koxvrienden' na is er in Borgerhout maar ook in Groot-Antwerpen geen enkele plek met zoveel cultuurlevensnoodzakelijke activiteiten als Factor 44.
De analyse van Heini Obst is trefzeker en brengt op een verhelderende wijze aan het licht dat Vlaanderen bij woord en daad van haar overheid nog steeds geen kaas heeft gegeten van een goed gedijende Omgeving voor Actuele Kunst. De 'inhaalbeweging' die de beeldende kunst naast de andere kunsten op een professioneel niveau moest brengen blijkt anderhalf jaar later een pleister op een houten been: enkele organisaties zijn er beter van geworden, alhoewel het in realiteit vaak de mensen in of achter de organisaties zijn wiens inkomensstatus merkelijk verbeterd is. Terwijl om maar iets te zeggen Extra City zijn artistiek directeur de laan uitstuurt vanwege een onverklaarbaar tekort van zomaar eventjes 90.000 euro roeien Harry en Heini in Factor 44 in een bootje waar de Vlaamse Gemeenschap amper 10.000 euro voor veil heeft. En terwijl om maar iets te zeggen in het NICC een nieuwe gedreven ploeg van 6 Jonge Leeuwen het heft in handen nam zagen we nog geen enkele activiteit maar hebben Heini en Harry in hun vrije uurtjes 6 JourFixes en nog een aantal off-the-record events (waaronder ondergetekende's China Report) in elkaar gebokst.
Factor 44 is de minst gesubsidieerde van alle Organisaties Beeldende Kunst in Vlaanderen maar heeft wellicht het grootste palmares qua georganiseerde activiteiten, daarmee willen we uiteraard geen pleidooi voor kwantiteit ten voordele van kwaliteit houden, maar bon, er worden wel spijkers met koppen geslagen. Toch vreemd dat zulke dingen niet doorstromen tot in de hoofdstad. Is het omdat van de leden van de beoordelingscommissie enkel Johan Pas af en toe ter Factor verschijnt om nog eens z'n punkkapsel in alle glorie te kunnen showen? Of daarenboven dat uitgerekend hij vanwege zijn monsterthesis over al zo'n ander initiatief uit een al wat oudere Omgeving voor Actuele Kunst de subsidierondes betreffende de Organisaties Beeldende Kunst binnen het Kunstendecreet niet kon bijwonen? Of is het omdat Adviseur Hans Martens de minister deeltijds adviseert dat er toch al veel te veel grote budgethappers in Antwerpen zitten en dat er ook eens wat geld naar zijn eigen Gent zou moeten gaan. Of misschien heeft hij in hoofde van zijn tweede deeltijdse job teveel werk om kunstenaars uit eigen instituut, en natuurlijk ook weer stad, naar voren te schuiven. It's a Flat Flat Planet....
Ware daar niet natuurlijk, de 500.000 fans van Factor 44! Yep, wij beginnen vandaag een petitie om Harry en Heini te steunen. Tegen volgend (subsidie)jaar moet er minstens een werkbaar budget zijn om in Factor 44 terug minstens elke maand een activiteit te organiseren. Bovendien moet er een budget komen om Heini uit zijn OCMW-situatie te halen en de door hem verzekerde dagelijkse leiding terug op te nemen, en moeten Harry's timmerwerk en ritten met de eigen dienstwagen voortaan kunnen betaald worden met Factor werkingsgeld. Voor een Grote Vlaamse Gemeenschap is dit slechts een klein gebaar, en vele kleintjes maken een groot, dus stem nu opdat Factor 44 kan blijven!

Danny Devos
Factor 44-fan van het Eerste Uur,
Stakeholder in een Omgeving voor Actuele Kunst.

Cry Me a River

"Vorige week besliste de algemene vergadering van ZAMU om de vereniging te ontbinden", aldus Johan Verminnen in De Morgen van 6 juli 2006. De reden hiervoor is een gebrek aan financiële middelen, een belangenvereniging kan volgens de Vlaamse Regering namelijk niet gesubsidieerd worden.
Nochtans is het net de politiek die enkel wil praten met 'erkende' vertegenwoordigers van de sector. Men kan de overheid begrijpen dat die geen vereniging subsidieert om zich er vervolgens door tegen de schenen te laten schoppen.
Wat evenwel heel wat ministers en kabinetsmedewerkers zich ondertussen onbetwistbaar zullen herinneren is dat in vrijwel alle discussies over het kunstenaarsstatuut en het kunstendecreet er aan tafel een aantal onbetaalde vrijwillig werkende kunstenaars zaten. Die kunstenaars hebben er samen met ambtenaren en specialisten gewroet aan ondermeer een werkbaar sociaal statuut voor de kunstenaar en een kunstenaarsvriendelijk kunstendecreet. Zonder het Nationaal Kunstenaarsplatform was het kunstenaarsstatuut wellicht nog een verre droom.
Wij kunstenaars hebben binnen onze beroepsverenigingen nooit de postjes verdeeld noch ons de vaak schaarse middelen toegeëigend. We hebben ons wel, zij het spaarzaam in vergelijking met kabinetten en administraties, omringd met medewerkers om onze slagkracht en trefzekerheid te verhogen, en onze kennis aan te scherpen en te toetsen. We hebben wel gezorgd voor administratieve ondersteuning om onze organisaties draaiende te houden, onze leden te bevragen en de publieke opinie te informeren over onze werking.
Om tegen de schenen te schoppen vragen we geen subsidies, als kunstenaars zijn we inventief genoeg om daarvoor manieren te vinden. Wat we wel noodzakelijk vinden is een ondersteuning om onze belangen te behartigen op een evenwaardige manier als een overheid die een 'erkende' gesprekspartner eist. Daartoe willen we een vereniging op een professioneel werkbare manier kunnen organiseren. In een kunstenlandschap waar amper 10% van de kunstenaars van artistieke inkomsten kan leven zijn subsidies voor zo'n 'erkende' gesprekspartner onontbeerlijk.
Johan Verminnen mag dan al slechts een steen verlegd hebben in de rivier, er zullen nooit genoeg handen zijn om de stroom in de rivier tegen te houden. Kunstenaars zijn als water, een planeet kan niet eens zonder, laat staan dat een Vlaamse overheid dat zou kunnen.

Danny Devos
ex-voorzitter NICC
Stakeholder in een Omgeving voor Actuele Kunst.

Deze tekst was een reactie op het opiniestuk "Een steen in de rivier" van Johan Verminnen in De Morgen van 6 juli 2006.
Illustratie: Johan Verminnen op een 'Rondetafel' van het Nationaal Kunstenaarsplatform in de Bourla te Antwerpen op 27 nov 1999. foto DDV.

He's All Shook Up

Waar geen enkele politicus, blokwatcher of journalist in is geslaagd gebeurde gisteren dankzij Tom Barman. Filip Dewinter beeft! Hij is ongerust omdat 'Vlaamse artiesten' zich achter Tom's 0110 scharen.
In haast alle gevallen van countering door politici in panels of journalisten in interviews wist Dewinter zich totnogtoe voorbeeldig uit de slag te trekken en met een licht triomfantelijke glimlach zijn tegenstrevers af te houden. Deze keer evenwel verscheen hij met een lichte beving om zijn oog op het journaal, een primeur!
Vanwege deze démarche zouden een aantal Vlaamse fans zich wel eens door hun idolen kunnen laten meeslepen. Ze zouden wel eens wat verder kunnen denken dan hun neus lang is en inzien dat ze het eigenlijk al veel te lang veel te bruin hebben gebakken door te stemmen voor haatzaaiers. Haatzaaiers die er voor zorgen dat we haast in geen enkele buurtwinkel meer kunnen binnen stappen zonder geconfronteerd te worden met zure opmerkingen. Wel, ons artiesten stoot dat tegen de borst.
Dewinter was misschien vergeten dat artiesten als geen ander weten wat beknotting van vrijheid is en zij in zowat alle 'winterse' regimes als eerste ter slachtbank worden geleid. Dat zou onder zijn heersende hand niet anders zijn, laat staan onder die van tal van zijn slag mandatarissen in het Vlaamse Hinterland. Verder vindt hij ook dat populaire artiesten de Vlaams Belang kiezers niet kunnen teleurstellen door deel te nemen aan dit initiatief tegen onverdraagzaamheid en racisme. Met andere woorden, de boekverbranding is al begonnen. Hij kan alvast zijn pen in bruine inkt dopen om de lijst van ontaarde artiesten aan te vatten. Als dat al niet het geval was, zet deze er dan ook maar bij.

Tom blows our mind - drastically, fantastically! De Diesel Power komt nog maar pas op gang....