De Radicale Verliezer

Al is de tuin van de kunstenaar vertrappeld,
één wereld bezingt nog de kunstenaar,
alles kwam tot wasdom dankzij de regen van de kunstenaar,
op alle mensen rust de zegen van de kunstenaar.
Degenen die nu de kroon van alles zijn,
zullen altijd aan de kunstenaar schatplichtig blijven.

Vlaanderen stuurt zijn "e-cultuur" uit

"De steunpunten voor kunsten, erfgoed en openbare bibliotheken zetten samen een platform op voor het verzamelen en verspreiden van recente informatie over e-cultuur. Onder e-cultuur verstaan we de nieuwe vormen van maken, spreiden, bewaren van, en deelnemen aan cultuur onder invloed van ICT en de netwerkomgeving. Op de e-cultuurweblog is zowel plaats voor nieuws, praktijkvoorbeelden, essays, e-cultuur onderzoek als informatie over het Vlaamse e-cultuur beleid."

Met deze boodschap ging het "e-cultuur" weblog van de Vlaamse Gemeenschap van start. In de categorie "beeldende kunst" staat al één artikel: "Beeldend kunstenaars en web 2.0" van Dirk De Wit. Ik liet er volgende commentaar na (die op 'moderatie' wacht....):

Het was te verwachten dat de boter weer eens uit het buitenland moest komen als het gaat over beeldende kunstenaars die het internet in of als hun werk gebruiken. Dat krijg je met directeurs, critici, curatoren, theoretici en andere veelpraters die dagen- en nachtenlang intellectualistische literatuur in zeldzame boeken verslinden en in obscure online discussiegroepen hermetische word-documenten en pdfs uitwisselen: de dagelijkse artistieke activiteit van Belgische beeldende kunstenaars op het razendsnel ontwikkelende "Web 2.0" ontgaat hen.
Zolang hier in België kannibalen als Tuymans en Fabre niet op het idee komen om eens een filmpje op YouTube te zetten (of te làten zetten), een MySpace te openen (of te làten openen), of een blog bij te houden (of te làten bijhouden) zullen alle andere beeldende kunstenaars die dat wel doen op droog zaad blijven zitten qua media-aandacht van de culturele web 2.0 guru's.
In het voorbeeld dat we dan hierboven voorgeschoteld krijgen gaat het ocharme over een kunstenaar die fragmenten uit zijn films op YouTube plaatst. Om zeker te zijn dat het wel ècht over kunst gaat wordt er toch maar bij vermeld dat zijn films wel degelijk in de serieuze Whitney Biënnale en The Getty Center worden getoond.
Wanneer krijgen we in België eens aandacht voor Belgische kunstenaars die het internet gebruiken als drager, als techniek, als materiaal èn als (enig) presentatieplatform voor hun werk?
En wat gaat een overheidsinitiatief als dit doen opdat geïnteresseerden in het buitenland ook eens iets te weten komen over Belgische kunstenaars en hun "e-cultuur"?
Een website die enkel in het nederlands is opgesteld zal alleszins internationaal niet echt hoog scoren....

Danny Devos
Kunstenaar,
Stakeholder in een Omgeving voor Actuele Kunst.