Diggin' for Gordon - Down to the Whitney

Sign the
Diggin' for Gordon - Down to the Whitney
Petition

Some support for Flanders' Support Centre for Visual Arts - IBK

As of today, the IBK (Flanders' Support Centre for Visual Arts) has a new website.
"This site contains an elaborate database on visual arts, with information about artists and organisations. Moreover, every day the site is updated with news from the world of visual arts, shown under the 'news' category. Every week, a selection from these news items is gathered into a newsletter. You can subscribe to this newsletter. Finally, a lot of information is gathered around specific subjects, and can be read in files such as e-culture, art and economy and of course Digitaal Platform."
From my statistics I usually could tell that about 3,6% of visitors would come to my site through the link section of the IBK. Not a big deal, but still. Although, since the launch of the new site, this Stakeholder seems to have disappeared completely from the Environment for Contemporary Art as drawn by the IBK. Well, then I'll have to find another place to post my little cv, this blog perhaps....

Performances
2006	Silence of the Pigs in Factor 44, Antwerpen, Belgium DDV Live in the Living in De Living, Tienen, Belgium He just wanted to play in his bath tube and put a finger in his ass in Vilma Gold Gallery, Berlin, Germany Diggin' for Gordon in Undisclosed location, Antwerpen, Belgium DDV from China in Factor 44, Antwerpen, Belgium
2005	I Love Rock n Roll in 2Kolegas Bar, Beijing, China 2 ThroatStuckers in 2Kolegas Bar, Beijing, China I Love Rock'n'Roll in MiniMidi Festival @ Haidian Park, Beijing, China Vel in Factor 44, Antwerpen, Belgium Le Petit Bucher de Margarete in Belfort, Brugge, Belgium 5 5 5 in Premiera Klub, Vladivostok, Russia
2004	Hij die geen Hart heeft zal geen Hartepijn hebben in Factor 44, Antwerpen, Belgium
2003	Trop = Teveel in M_hka, Antwerpen, Belgium Secrets / No Secrets in Ruangrupa, Jakarta, Indonesia Get Back! in BB s Café, Jakarta, Indonesia
2002	Parels voor de Zwijnen in Pig Farm, Eernegem, Belgium Fleur de Peau - 07 in Le Cloître , Les Subsistances, Lyon, France Fleur de Peau - 06 in 'Acceuil' de Les Subsistances, Lyon, France Fleur de Peau - 05 in Quai St. Vincent, Lyon, France Fleur de Peau - 04 in Quai St. Vincent, Lyon, France Fleur de Peau - 03 in Montée de la Sarra, Lyon, France Fleur de Peau - 02 in Jardin des Chartreux, Lyon, France Fleur de Peau - 01 in Montée de l Observance, Lyon, France Only the Lonely in Bordello, Antwerpen, Belgium
2000	DDV en danger in Ecole Supérieure d Art, Grenoble, France Thai Foodstall in Factor 44, Antwerpen, Belgium
1999	AARA in About Café, Bangkok, Thailand
1996	The Performance Jan Hoet never saw in Museum Hedendaagse Kunst, Gent, Belgium Performance Workshop Presentations in Maldoror Galerie, Den Haag, Netherlands
1995	Marteling van de Heilige Erasmus in Kapel van de Romaanse Poort, Leuven, Belgium
1994	Wurger's Droom in Linkeroever/Galerie Annette De Keyser, Antwerpen, Belgium
1993	Dossier Antwerpen in Internationaal Cultureel Centrum, Antwerpen, Belgium The Murders of Joachim Kroll in Jockel-Headquarters, Bochum, Germany
1992	De Guely in Belgisch Centrum Beeldverhaal, Brussel, Belgium
1991	Did Dillinger Die Right there and then? in Galerie Transit, Leuven, Belgium
1990	Body Art in Galerie Lydia Megert, Bern, Switzerland
1989	L'Age D'Or Nr 2 (with Anne-Mie Van Kerckhoven) in Etablissement Phonographiques de l Est, Paris, France
1988	L'Age D'Or Nr 2 (with Anne-Mie Van Kerckhoven) in Kunstencentrum Carlos De Meester, Roeselaere, Belgium
1987	L'Age D'Or Nr 2 (with Anne-Mie Van Kerckhoven) in Bar Europa @ Shaffy Theater, Amsterdam, Netherlands L'Age D'Or Nr 2 (with Anne-Mie Van Kerckhoven) in Atelier Steel, Brugge, Belgium L'Age D'Or Nr 2 (with Anne-Mie Van Kerckhoven) in Doornroosje, Nijmegen, Netherlands L'Age D'Or Nr 2 (with Anne-Mie Van Kerckhoven) in Haters Tour @ V2, Den Bosch, Netherlands L'Age D'Or Nr 2 (with Anne-Mie Van Kerckhoven) in Amalthea Festival @ Limelight, Kortrijk, Belgium L'Age D'Or Nr 2 - Variation Australis (with Anne-Mie Van Kerckhoven) in The Performance Space, Sydney, Australia The Lips of Osiris Ani, Triumphant, are the Lips of Anpu (with Anne-Mie Van Kerckhoven) in City Arts Institute, Sydney, Australia I Challenge You (with Anne-Mie Van Kerckhoven) in College of Advanced Education, Newcastle, Australia
1986	L'Age D'Or Nr 2 (with Anne-Mie Van Kerckhoven) in Bar Europa @ Shaffy Theater, Amsterdam, Netherlands L'Age D'Or Nr 2 (with Anne-Mie Van Kerckhoven) in Stadsschouwburg, Maastricht, Netherlands Ik Daag U Uit (with Anne-Mie Van Kerckhoven) in AntiChambres, Gent, Belgium
1985	Le Locataire - 2 (with Anne-Mie Van Kerckhoven) in Talking Back to the Media @ Shaffy Theater, Amsterdam, Netherlands The Lips of Osiris Ani, Triumphant, are the Lips of Anpu (with Anne-Mie Van Kerckhoven) in DMA 2 @ Entrepôt Lainé, Bordeaux, France The Lips of Osiris Ani, Triumphant, are the Lips of Anpu (with Anne-Mie Van Kerckhoven) in Atelier 340, Brussels, Belgium Le Locataire - 1 (with Anne-Mie Van Kerckhoven) in Time Based Arts, Amsterdam, Netherlands
1984	The Lips of Osiris Ani, Triumphant, are the Lips of Anpu (with Anne-Mie Van Kerckhoven) in Cultureel Centrum, Berchem, Belgium La Chute des Anges Rebelles in Ch. D Alsemberg, Brussels, Belgium
1983	Privémilicia in Club Moral, Antwerpen, Belgium Nu Ben Ik De Dood (with ProduKtion) in Campo Santo & Gele Zaal, Gent, Belgium Carl Grossman in Club Moral, Antwerpen, Belgium Cet Obscur Objet Du Désir (with Anne-Mie Van Kerckhoven) in Montevideo, Antwerpen, Belgium
1982	Hypnosis in Internationaal Cultureel Centrum, Antwerpen, Belgium Resonantiepunctie in Zeno X Gallery, Antwerpen, Belgium
1981	David Mark Chapman - 2 in Pannenhuis, Antwerpen, Belgium My Coat is my House in Kunstlerhaus, Hamburg, Germany Death-Threat in Echelle 1/Les Ateliers, Brussels, Belgium On A Sundaymorning in Odessa Rood, Leiden, Netherlands Lift-Off (with Etat Brut) in Underground On Stage Festival @ Beursschouwburg, Brussels, Belgium Besankon in Pap'circus-festival, Besançon, France David Mark Chapman - 1 (with Xavier Rathé) in 2de Verzameling, Gent, Belgium
1980	Eternity Forever - 2 (with The Simpletones) in Mixage Festival @ Stadsschouwburg, Utrecht, Netherlands This Week I Was Beaten Up - 2 (with The Simpletones) in Mixage Festival @ Stadsschouwburg, Utrecht, Netherlands Hear/See in Mixage Festival @ De Beyerd, Breda, Netherlands Vlaamse Primitieven in Zaal Alcazar, Koningshooikt, Belgium Simpletones in De Bajes (with The Simpletones) in Oude Bajes, Amsterdam, Netherlands I Wanna Be Injured (with The Simpletones) in Art Something, Amsterdam, Netherlands Gibst Mir Dein Hand (with The Simpletones) in Art Something, Amsterdam, Netherlands I'm Suffocating (with The Simpletones) in Art Something, Amsterdam, Netherlands Power-Drill! (with The Simpletones) in Art Something, Amsterdam, Netherlands Out (with The Simpletones) in Art Something, Amsterdam, Netherlands Eternity Forever - 1 (with The Simpletones) in Willem II Fabriek, Den Bosch, Netherlands This Week I Was Beaten Up - 1 (with The Simpletones) in Willem II Fabriek, Den Bosch, Netherlands Ladder-2 in Internationaal Cultureel Centrum, Antwerpen, Belgium Untitled-5 in Prinsenhof 03, Gent, Belgium First Aid in Jazz-Bilzen Festival, Bilzen, Belgium Untitled-4 in Prinsenhof 03, Gent, Belgium 11 Days in Gent, Antwerpen,..., Belgium Illegal in Internationaal Cultureel Centrum, Antwerpen, Belgium Untitled-3 in Prinsenhof 03, Gent, Belgium Untitled-2 in Prinsenhof 03, Gent, Belgium Untitled-1 in Prinsenhof 03, Gent, Belgium Underground Confrontation (with Ria Pacquee) in Metrostation 'Meir', Antwerpen, Belgium Diagonal-1 in Galerie Diagonal, Paris, France Diagonal-2 (with Ria Pacquee) in Galerie Diagonal, Paris, France Installation-4 in Galerie Diagonal, Paris, France Death-Interruption-2 in Galerie Diagonal, Paris, France Ladder-1 in Koninklijke Akademie voor Schone Kunsten, Gent, Belgium Installation-3 in Symposium International d'Art Performance, Lyon, France Push = Push in Prinsenhof 03, Gent, Belgium Anti-Static in Gent, Belgium Multifour in Pannenhuis, Antwerpen, Belgium B in Ruimte Z, Antwerpen, Belgium Das Berchtesgadens Diners in Fabrieksken, Aalst, Belgium Happy Star/Nominette in Fabrieksken, Aalst, Belgium
1979	Death-Interruption-1 in Ruimte Z, Antwerpen, Belgium Perfectone in Zaal Cercle, Gent, Belgium A - B (with Lud Vandevelde) in Koninklijke Akademie voor Schone Kunsten, Gent, Belgium Anarchy! in Galerie Valckesteyn, Bergen-op-Zoom, Netherlands Candy, for You in Muntplein, Brussel, Belgium For Skylab in Prinsenhof 03, Gent, Belgium Tonight the Men are Coming Back.... in Prinsenhof 03, Gent, Belgium A Trip to Mexico in Koninklijke Akademie voor Schone Kunsten, Gent, Belgium Untitled in Ruimte Z, Antwerpen, Belgium Installation-2 in Breda, Schaam Je/Turfschip, Breda, Netherlands Secret Punk in Gent, Antwerpen,..., Belgium Thriller in Prinsenhof 03, Gent, Belgium Installation-1 in Koninklijke Akademie voor Schone Kunsten, Gent, Belgium
Solo Exhibitions
2006	China Interim Report in Factor 44, Antwerpen, Belgium.
2000	Thai Boy Slim in Galerie Annette De Keyser, Antwerpen, Belgium. Speech Regained in Pranakorn Bar & Gallery, Bangkok, Thailand.
1998	One-Man-Show at Liste '98 in The Young Art Fair, Basel, Switzerland.
1997	Ons Geluk (with Luc Tuymans) in Breydelstraat 5, Antwerpen, Belgium.
1996	Daders van Dodingen in Galerie Annette De Keyser, Antwerpen, Belgium.
1994	Krampnitz/Project Feld-Reise in Galerie Staudenhof, Potsdam, Germany. De Vampier van Muizen in Plateau, Brussels, Belgium. De Wurger in Galerie Annette De Keyser, Antwerpen, Belgium.
1993	The Red Spider of Katowice in Galeria Potocka, Kraków, Poland. Danny Devos in Maldoror Galerie, Den Haag, Netherlands.
1991	True Crime Art in Galerie Transit, Leuven, Belgium. De Moorden in Ruimte Morguen in Ruimte Morguen, Antwerpen, Belgium.
1990	Grensgebieden (with Anne-Mie Van Kerckhoven) in Watertoren Oost-Souburg, Vlissingen, Netherlands.
1989	Belgium's Most Bizarre Artist in Ruimte Morguen, Antwerpen, Belgium.
1987	In Memory of Ed Gein in Ruimte Morguen, Antwerpen, Belgium.
1985	De Anatomie van Club Moral (with Anne-Mie Van Kerckhoven) in Archive Space, Berchem, Belgium.
1984	Force Mental (with Anne-Mie Van Kerckhoven) in De Warande, Turnhout, Belgium.
1983	Privémilicia in Club Moral, Antwerpen, Belgium. Carruga (with Anne-Mie Van Kerckhoven) in Nieuwe Workshop, Brussels, Belgium.
1981	My Coat is my House in Kunstlerhaus, Hamburg, Germany.
1980	Je n'Aime Pas in Galerie Diagonal, Paris, France.
Group Exhibitions
2006	Voorbij Goed & Kwaad in Museum Dr. Guislain, Gent, Belgium. Sense of Pressure in Den Haag, Netherlands. New Reform archief in Netwerk / centrum voor hedendaagse kunst, Aalst, Belgium.
2005	proJect/ion Eve in Factor 44, Antwerpen, Belgium.
2004	DEAR ICC in M_HKA, Antwerpen, Belgium. Woorden Worden Beelden in Districtshuis Borgerhout, Antwerpen, Belgium. Pauvres Nous in Factor 44, Antwerpen, Belgium.
2002	Bordello in Rosse Buurt, Antwerpen, Belgium.
2001	Screen in Psychiatrisch Centrum Sint-Jozef, Sleidinge, Belgium.
2000	Ciné-Mà Jour Fixe in Factor 44, Antwerpen, Belgium. Terug van School in De Kabinetten van de Vleeshal, Middelburg, Netherlands. Liste in The Young Art Fair, Basel, Switzerland.
1999	Tremendum et Fascinosum in Cultureel Centrum , Berchem, Belgium. La Collectie in Factor 44, Antwerpen, Belgium. Liste 99 in The Young Art Fair, Basel, Switzerland. Dante's Inferno in Fort Asperen, Leerdam, Netherlands. Alter Ego in Silpakorn University, Bangkok, Thailand.
1998	Parels voor de Zwijnen in Factor 44, Antwerpen, Belgium. Chien Vierkant / Hond Carré in Factor 44, Antwerpen, Belgium. Kunst van het Provinciehuis in Koningin Fabiolazaal, Antwerpen, Belgium. Liste in Werkraum Warteck, Basel, Switzerland. Five Years Together in Galerie Annette De Keyser, Antwerpen, Belgium. Braeckman / Devos / Pacquée / Ruff in Galerie Fortlaan 17, Gent, Belgium.
1997	De Stad, de Taal en het Beeld in Tegenbericht, Leiden, The Netherlands.
1996	On Line-Media in Capitole, Gent, Belgium. Beeldberichten in KMSK/ICC, Antwerpen, Belgium. Aanwinsten van de Vlaamse Gemeenschap in M_HKA, Antwerpen, Belgium. De Rode Poort in Museum voor Hedendaagse Kunst, Gent, Belgium. Macht/Onmacht in Hessenhuis, Antwerpen, Belgium. BeeldDing in Stadshallen, Brugge, Belgium. Hebben Wij Het Geweten? in Provinciaal Museum, Hasselt, Belgium. BeeldDing in Museum Van Bommel-Van Dam, Venlo, Netherlands.
1995	La Condition Humaine in Witte Zaal, St. Lucasinstituut, Gent, Belgium. De Gemartelde Tijd in Kapel van de Romaanse Poort, Leuven, Belgium. De Dronken Boot in Maldoror Galerie, Den Haag, Netherlands. Sporen uit het Verleden in Universiteitsbibliotheek KUL, Leuven, Belgium.
1994	Kunstwerken verworven door de Vlaamse Gemeenschap in M_HKA, Antwerpen, Belgium. Please Don't Hurt Me in Cabinet Gallery, London, United Kingdom. On either Side in Elzenveld, Antwerpen, Belgium. Corridor/Triple-X in Westergasfabriek, Amsterdam, Netherlands. Transfer in Musée des Beaux-Arts, Charleroi, Belgium. Transfer in Kunsthalle, Recklinghausen, Germany.
1993	Transfer in Sint-Pietersabdij, Gent, Belgium. Wunschmaschinen II in Forum Wolkersdorf, Wolkersdorf/Wien, Austria. Wunschmaschinen I in Fotogalerie WUK, Wien, Austria. Cadavre Repris in Stadsschouwburg , Antwerpen, Belgium. Campo 95 in Galerij Campo, Antwerpen, Belgium.
1992	Memento Mori in Stelling, Leiden, Netherlands. Koelkastententoonstelling in W139, Amsterdam, Netherlands. Chelsey: De Kubieke Kabinetten in L'Hippodrome, Douai, France. Kunst en Maatschappij in De Warande, Turnhout, Belgium. Woord en Beeld in M_HKA, Antwerpen, Belgium. Beeldig Prinsenpark in Provinciaal Domein Prinsenpark, Retie, Belgium. Koelkastententoonstelling in Oceaan, Arnhem, Netherlands. Chelsey: De Kubieke Kabinetten in Centrum Belgisch Beeldverhaal, Brussels, Belgium. Koelkastententoonstelling in Artoteek, Dordrecht, Netherlands.
1991	Bizarre Christmas in Edition Nekrophil/Moltkerei, Köln, Germany. Kunstinitiatieven stellen voor in Stadsschouwburg, Antwerpen, Belgium. Art is Books in Provinciaal Museum, Hasselt, Belgium.
1990	Hotel Fantasia in Dionysus Projects, Rotterdam, Netherlands. Brain-Storm in Artis, Den Bosch, Netherlands. Ver.I.O. in Ver.I.O., Maastricht, The Netherlands.
1989	Prime Time in W139, Amsterdam, Netherlands. Telekommunikatie in Kunst in V2, Den Bosch, Netherlands. De Annexatie in Pampus/NL-Centrum, IJsselmeer, Netherlands. Wahrheit und Dichtung in Galerie Maerz, Köln, Germany.
1988	Doodgewoon in De Warande, Turnhout, Belgium. Het Onding Kunst in Stalker, Breda, Netherlands. Provinciale Prijzen in Internationaal Cultureel Centrum, Antwerpen, Belgium. 5 Jaar 2B in 2B, Eindhoven, The Netherlands.
1987	Tekeningen van Beeldhouwers in Kredietbank, Antwerpen, Belgium.
1986	Anti-Chambres in Gent, Belgium.
1985	Automobiënnale in Middelheimpark, Antwerpen, Belgium. 3D-Tentoonstelling in V2, Den Bosch, The Netherlands.
1984	La Chute des Anges Rebelles in Ch. D Alsemberg, Brussels, Belgium. In Vitro in Club Moral, Antwerpen, Belgium. Propagandum in NL-Centrum, Amsterdam, The Netherlands. Untitled in Kunstencentrum Limburg, Maastricht, Netherlands.
1983	Jonge Kunstenaars uit het Antwerpse in Campo Santo / Gele Zaal, Gent, Belgium. Van Drang tot Dwang 1 in Club Moral, Antwerpen, Belgium. Biennale 1 in Ruimte Z , Antwerpen, Belgium.
1981	Echelle 1 in VZW Erg, Brussels, Belgium. Are You Experienced? in Vrije Universiteit, Brussels, Belgium.
1980	1980 in Internationaal Cultureel Centrum, Antwerpen, Belgium. Projekt A-Z in Ruimte Z, Antwerpen, Belgium.
1979	Untitled in Ruimte Z, Antwerpen, Belgium. Tendenzen in de Beeldhouwklas in Akademie Voor Schone Kunsten, Gent, Belgium.
Articles & text
2006	Insertante, in L'Imagazine, /10. Diggen for Gordon, Heini Obst in L'Imagazine, /07. Bastaardkunst, Gerrit Vermeiren in <h>art, 20/04. DDV+Chine, Heini Obst in L'Imagazine, /03.
2005	TseeDee Revue, Heini Obst in L'Imagazine, /12. Delvoye in China, dbj in De Standaard, 22/10. Hamvragen bij de vleet, Chris Van Camp in De Morgen, 03/10. hommarged au lawaai, Heini Obst in L'Imagazine, /10. Antwerpse kunstenaars bouwen aan eigen monopolietjes, Marc Ruyters in De Financieel-Economische Tijd, 14/09. Monument, 2005, (unknown) in Catalogue, 09/09. Danny Devos wordt artistiek manager van Wim Delvoyes varkensboerderij, Nica Broucke in De Morgen, 02/09. Delvoye boert in China, Karel Verhoeven in De Standaard, 02/09. Wim Delvoye opent kunstboerderij in China, Marc Ruyters in De Financieel-Economische Tijd, 01/09. Een professor is geen kunstenaar, Ward Daenen in De Morgen, 08/02. Toen concepten nog op straat mochten, Luk Lambrecht in De Morgen, 11/01. De wonderjaren van de Antwerpse kunstwereld, Lars Kwakkenbos in De Standaard, 10/01. Van Grembergen en Anciaux? Nooit gezien, Lars Kwakkenbos in De Standaard, 10/01. Kunst van gisteren, Carel Blotkamp in De Volkskrant, 06/01.
2004	Vliegende messen en stedelijke mesthopen, (unknown) in Metro, 23/12. Het nieuwe museum herdenkt het oude, (unknown) in De Financieel-Economische Tijd, 22/12. Muhka toont : tentoonstelling Dear ICC, (unknown) in Flyer, 18/12. Mauro s coherente chaos, (unknown) in De Financieel-Economische Tijd, 26/10. Modelcontract voor kunstenaars, Jan Van Hove in De Standaard, 22/05. fun-lovin Club Morality in jeapordy, Heini Obst in L'Imagazine, /04. Er zit helemaal geen lijn in mijn evolutie, (unknown) in De Financieel-Economische Tijd, 30/01.
2003	Kan kunst de mensen redden?, (unknown) in De Standaard, 22/11. Our man in Jakarta, Harry Heirmans in L'Imagazine, /09. Aflossing van de wacht, (unknown) in De Financieel-Economische Tijd, 25/06. Thirty seconds + on Borgerhout, Dieter Roelstraete in Janus, /.
2002	Overheid maakt kunstenaars wegwijs in statuut, kdm / vpb in De Standaard, 01/10. Sluitend contract voor de kunstenaar, (unknown) in De Standaard, 22/03. Bordello maakt galerie van rosse buurt, Steven De Foer in De Standaard, 16/01.
2001	Kunst te gast in psychiatrisch centrum, Jeroen Laureyns in De Standaard, 10/12.
2000	Tentoonstellingsmaker corrumpeert kind, (unknown) in De Financieel-Economische Tijd, 27/09. De Spiegel van Boeddha, Els Fiers in Knack, 03/05. Les Jours Fixes, Harry Heirmans in L'Imagazine, /05. Zwerfhonden in Bangkok, Ann Demeester in De Financieel-Economische Tijd, 19/04. Ik weet zeker dat misdadigers als honden herboren worden, Frank Heirman in Gazet Van Antwerpen, 07/04. Het Scherp van de Snede, Christine Vuegen in Kunstbeeld, 01/04. Bang twan-do... are you experienced, Harry Heirmans in The Transmissions, /04.
1999	Merkwaardig hoe extreem-rechts kunstenaars fascineert, (unknown) in Gazet van Antwerpen, 08/12. Een statuut voor de paria, Jeroen De Preter in De Morgen, 20/11. Naar hemel en hel in Fort Asperen, Nathalie Faber in NRC Handelsblad, 21/08. Hel van Asperen verleidt met dood en verderf, Henk van Renssen in Volkskrant, 02/08. Het Vagevuur van Asperen, Jaap Huisman in Vrij Nederland, 24/07. De Buren van het SMAK, Luc Van De Steene in De Morgen, 12/05. 3B, (unknown) in The Nation, 21/02. Aanzet tot artistiek integratiebeleid, Ann Demeester in De Morgen, 12/02.
1998	Een leven met kunst, (unknown) in De Financieel-Economische Tijd, 29/12. Alleen kunstenaars en hoeren hebben geen statuut, GVV / EB in De Morgen, 12/06. Viering, Marc Holthof in Knack, 10/06. Vuurwerk, Els Roelandt in De Financieel-Economische Tijd, 10/06. NICC: kunstenaars eisen vrijplaats, (unknown) in De Financieel-Economische Tijd, 04/04. Kunstgrepen met foto s, Luk Lambrecht in De Morgen, 27/02. Viertal, Marc Holthof in Knack, 25/02. Kunst op het Net: tussen markt en mythe, (unknown) in De Financieel-Economische Tijd, 31/01. Danny Devos, (unknown) in A-Prior, /.
1997	Kunstenaars schoppen burgers een geweten, Ludo Bekkers in Kunstbeeld, 01/07. Drop It! Devos en Tuymans in Ons Geluk , TVD in Knack, 21/05. Ons Geluk, Dirk Pültau in NRC Handelsblad, 16/05. Danny Devos en Luc Tuymans vinden samen Ons Geluk , Frank Heirman in Gazet Van Antwerpen, 14/05. Terreur Tussen Vier Muren, Gilbert Roux in De Standaard, 09/05. Controle-freak met 4x4, Stijn Meuris in Het Belang van Limburg, 25/04. De seriekiller volgens multimediakunstenaar-moordspecialist Danny Devos, Stijn Meuris in Het Belang van Limburg, 25/04. Kunstenaar analyseert moordenaar van Bergen, Stijn Meuris in Gazet Van Antwerpen, 25/04. Vers versneden, Jordi Geirlant in Humo, 22/04. Moord op het Internet, Jan Braet in Knack, 16/04. De mini-mecenas, Ruud Goossens in De Morgen, 18/03. Beeldberichten, Marc Holthof in Knack, 08/01.
1996	Actuele Beeldberichten, (unknown) in De Financieel-Economische Tijd, 28/12. Beeldberichten, Greta Van Broeckhoven in Museumkrant, 01/12. In Het Klein Documenta, Jan Braet in Knack, 20/11. Opgespoten, Jordi Geirlant in Humo, 12/11. Opendeurdag in de Hel, Max Borka in De Standaard, 08/11. Pathetiek beheerst Antwerpse Fotografiezomer, Dirk Pültau in NRC Handelsblad, 26/07. Kempense kunstenaar Toon Tersas postuum ontdekt in Hasselt, Bert Bauwelinck in Gazet van Antwerpen, 17/07. Foto-zomer, Marc Ruyters in Knack, 10/07. Beelden van Macht en Onmacht, Paul Willemsen in De Standaard, 06/07. Foto s van de (on)macht, Marc Holthof in De Financieel-Economische Tijd, 06/07. Hebben de Beeldende Kunstenaars het Geweten?, Eric Bracke in De Morgen, 01/06. Beeld-ding herkauwt het post-modernisme, Peter Roose in (unknown), 24/05.
1995	Herman Floriot, Danny Devos in Nox, 06/05. Helder noemen wat Donker opkomt, Marc De Kesel in De Witte Raaf, 01/05. Kunst & Seriemoordenaars, Ineke Van Den Bergen in VPRO-Gids, 07/03.
1994	De ene Creëert, de andere Moordt, Nadia Dala in De Morgen, 26/12. Lezing over Seriemoordenaars in Filmmuseum, Guy Goethals in De Morgen, 23/12. Danny Devos, Denis Gielen in Arts & Culture, 01/11. In het Spoor van de Wurger, Fabian Takx in BLVD, 01/10. Reis per tijdschrift door medialand, IS in De Volkskrant, 20/09. Huiveren over wat een Mens vermag, Wilma Sütö in Volkskrant, 28/08. Fascinatie Kunstenaar voor Seriemoordenaar, Marion Smale in Het Parool, 05/08. Grensgebied tussen Kunst en Geweld, Françoise Ledeboer in Rotterdams Dagblad, 15/07. Moord in de Westergasfabriek, Merel Ligtelijn in Uitkrant Amsterdam, 01/07. Triple X: van Hoogmis tot Seriemoordenaar, (unknown) in Noord Nederlandsche Dagbladunie, 21/06. Danny Devos, Jos Van Den Bergh in Artforum, 01/05. Danny Devos, Jos Van Den Bergh in Artefactum, 01/04. De Artiest en de Wurger, Marc Ruyters in Knack, 16/03. Danny Devos en de Wurger, W.J. in Gazet Van Antwerpen, 02/03.
1993	Transfer, Mark Ruyters in Knack, 01/12. Nummer, Speciale Bijdrage in VPRO-Gids, 27/11. Belgen met Sterke Momenten, Dirk Pültau in De Gentenaar, 19/11. Transfer is Gezond voor de Kunst, Bart Bauwelinck in Gazet Van Antwerpen, 06/11. Force Mental van Club Moral, Tegencultuur in Antwerpen, Wim Van Mulders in Kunst & Cultuur, 01/11. Blick auf einen Mörder, Stephanie Febel in Ruhr-Nachrichten, 22/04. Eine dunkle Kraft treibt Künstler und Kriminelle, CHO in WestDeutsche Allgemeine, 22/04. Kroll-Performance: Künstler und Mörder Denken Ähnlich, ts in Bild, 22/04. Uitgelicht, (unknown) in Haagsche Courant, 20/01. Maldoror Galerie, (unknown) in Oor, 09/01.
1992	Waarom is de Kunstenaar geen Misdadiger?, Max Borka in De Morgen, 17/07. Signaal aan de Wurger, Max Borka in De Morgen, 10/07. Kunst en Cultuur In een Proviciestad, Etienne Wijnants in De Witte Raaf, /07. Koelkastententoonstelling Onder Nul, Mirjam Westen in HN, 01/04. Gaat het lampje in de ijskast wel uit?, Martin Pieterse in (unknown), 28/03. Koelkasten in Oceaan, (unknown) in (unknown), 28/03. Exporuimte vol Kunst-Koelkasten, Henk Meutgeert in (unknown), 27/03. Chelsey, Christine Vuegen in Deze Week in Brussel, 25/03. Musea, 216 kubieke centimeter groot, Max Borka in De Morgen, 25/03. Danny Devos, de Dwang achter Moord en Kunst, Laurens De Keyzer in Het Nieuwsblad, 13/03. Chelsy Girl, Jan Braet in Knack, 19/02.
1991	Transit exposeert moord en wraak, Dan Holsbeek in De Standaard, 18/11. Dodelijk, Marc Ruyters in Knack, 01/11. Nieuwe tentoonstellingen op het Zuid, DEA in Het Nieuwsblad, 06/03. Devos sluit Moordenaarstrilogie af, Frank Heirman in Gazet Van Antwerpen, 28/02. Danny Devos met Body Art in Galerij Transit, ERO in Het Nieuwsblad, 29/01. Performance: hoe zit dat nu met Dillingers dood?, Ronald Van De Sompel in De Morgen, 23/01. Hotel Fantasia, Edith Doove in Artefactum, 01/01.
1990	Brainstorm in Artis , Ferd Op de Coul in Brabants Dagblad, 07/09. Belgisch anarchisme Clichés ontkrachten, Henk Egbers in De Stem, 24/07. Zeeland in kunst biedt reeks boeiende tentoonstellingen, G.I. in Gazet van Antwerpen, 20/07. Op het Scherp van de Snede, Nico Out in De Scheldebode, 13/07. Masochistische Pelgrimage in een Watertoren, Ida Jager in De Volkskrant, 10/07. Overzicht van Antwerpse Club Moral in watertoren, Frank Heirman in Gazet van Antwerpen, 09/07. Reeks exposities in Watertoren geopend, (unknown) in De Scheldebode, 02/07. Danny Devos, Wim Van Mulders in Catalogue, 01/07. Grensgebieden, (unknown) in Straatfestivalkrant, /07. Grensgebieden van drie Belgische kunstenaars, (unknown) in Rekreatiekrant, 30/06. Zeeland in kunst biedt reeks boeiende tentoonstellingen, G.I. in Gazet van Antwerpen, /06. Schapen in Wolvenvacht, Wim Schepens in De Morgen, 21/03. Kunst VER.i.o., Janneke Wesseling in NRC Handelsblad, 19/02. Voor Iedereen die Geïnteresseerd is, Frank Heirman in Gazet Van Antwerpen, 05/01.
1989	Galerie, Rob Smolders in NRC Handelsblad, 15/12. Lelijk zet de zintuigen op scherp, Thea Fio in (unknown), 15/12. Kunst in de aanval, Trudy Van Riemsdijk-Zandee in Metropolis M, /11. Danny Devos, Belgium's Most Bizarre Artist, Chris Van Camp in Artefactum, 01/09. Danny Devos, Danny Devos in Apex, 01/08. Abgezogene Haut, bie in Kölner Kulturberichte, 28/06. De Moordmachines van Danny Devos, Frank Heirman in Gazet Van Antwerpen, 22/06. De zomer-accrochages in het Antwerpse galerijencircuit, Ronald Van De Sompel in De Morgen, 22/06.
1988	Het beeld van de dood, F.G. in Gazet van Antwerpen, /07. Provincie Antwerpen prijst haar kunstenaars, Frank Heirman in Gazet van Antwerpen, 06/03. Brion Gysin en Lawrence van Arabië in Borgerhout, Frank Heirman in Gazet van Antwerpen, 22/01.
1987	De Weduwe en andere Bizarre Instrumenten, Paul Huylebroeck in Gazet Van Antwerpen, 06/06. Eén vreemde eend op openingsdag van Antwerps galerijencircuit, Mark Ruyters in De Morgen, 06/06.
1985	Un Concert Multimedia, Jean-Louis Houchard in Musiques Contemporaines, 01/12. Club Moral, William Davenport in Unsound, 01/08. Automobiënnale leuk maar niet baanbrekend, Robert Melders in De Standaard, 19/06. De Helden zijn Vermoeid, Johan De Roey in Knack, 15/06. Kunst Flaneren, Edward Claessens in Topics, 15/06. Letter from Force Mental, AMVK / DDV in Unsound, 01/01. Pour une approche des espaces alternatifs (3), Guy Schraenen in Artefactum, /.
1984	Club Moral, marginaal forum, Robert Melders in De Standaard, 26/04. 20.000 mijlen over de Schelde, Frank Heirman in Het Vrije Waasland, /03. Andere Moraal in Antwerpen, Menno Grootveld in Agenda Amsterdam, 01/02.
1983	The Simpletones Forever, Andy Kix in Weekend, 06/10. Jonge Kunstenaars uit Antwerpse, Bart De Baere in De Gentenaar, 19/09. Bij ons alleen extreme dingen, Linda Greeve in De Morgen, 01/07.
1982	Force Mental: tweemaandelijks, (unknown) in Gazet van Antwerpen, 07/08. Club Moral, Meer dan een excentrieke kliek, Leo De Ley in Knack, 12/05. Masques et Autres Masques, Danny Devos in Liaison, /.
1981	DDV/Etat Brut, Alan Demeure in Cassette Gazzette, /10.
1980	New Performan, Danny Devos in Prokakrant, /12. I have an artificial disease, David in Vox Magazine, /11. Artistieke Fratsen in ICC, A.R. in De Morgen, 08/07. Masos, Barjots et Rigolos, (unknown) in Actuel, 01/06. Bompakket voor Jongedame, Walter Van Rooy in Ruimte Z, 01/05. D. Devos s'Ecroule, Review in Le Progrès, 24/04. Anarchy!, Statement in High Performance, 01/01.
1979	Autopech veroorzaakt tweemaal Feest!, VOL in Vooruit, 24/12. Kalklijn op Stoep was Farce, W.G. in Vooruit, 20/11. Graf voor ruimtetuig, Michiel H. in De Gentenaar, 11/07. Interview, Walter Van Rooy in Ruimte Z, 03/05. Interview, (unknown) in Prokakrant, 01/05.

Kwaad voorbij de Goedheid van Dr. Guislain

Op 6 october 2006 opende in het Museum Dr. Guislain te Gent de tentoonstelling 'Voorbij Goed & Kwaad'. Voor deze tentoonstelling ontleenden de tentoonstellingsmakers in onderling overleg van mij 3 kunstwerken. Op de opening kon ik vaststellen dat van de 3 ontleende kunstwerken slechts één 'half' werk in de tentoonstelling werd opgenomen.

Op 19 januari 2006 kwamen de verantwoordelijke bruiklenen en de samenstellers van de tentoonstelling op mijn atelier om het concept van de tentoonstelling uiteen te zetten, en te bekijken welke kunstwerken ervoor in aanmerking zouden komen. Ze brachten toen luttele uren door in mijn atelier, hebben documentatie doorgenomen en daar waar mogelijk kunstwerken gefotografeerd. Van elk van de kunstwerken die eventueel in aanmerking zouden komen hebben we gezamenlijk de inhoudelijke en technische details doorgenomen.

Op 28 maart 2006 stuurt de verantwoordelijke bruiklenen mij een lijst met vermelding van de kunstwerken die het museum wil ontlenen voor de tentoonstelling. De bruikleenovereenkomst vermeld duidelijk 'Daders van Dodingen' (220 kaders), 'Kerstkaart Killer Clown' (van seriemoordenaar John Wayne Gacy) en 'Wurger van de Linkeroever' (6 metalen objecten). Alle kunstwerken zijn in mijn bezit, behalve enkele van de metalen objecten die ik zelf in bruikleen heb gegeven.

Op 18 mei 2006 antwoord de verantwoordelijke bruiklenen negatief op mijn vraag of er ook een vergoeding voorzien is voor het tentoonstellen van de kunstwerken. Wat betreft de presentatie van de kunstwerken vermeld hij dat 'Kerstkaart Killer Clown' in een toonkast zal getoond worden, en dat 'Daders van Dodingen' door de vormgever zal worden gehangen. Bij deze gelegenheid stuurt hij mij nogmaals de onveranderde bruikleenovereenkomst voor de 3 vermelde kunstwerken.

Op 7 juni 2006 wordt mij om afbeeldingen van 'Daders van Dodingen', en een scan van de 'Kerstkaart Killer Clown' voor gebruik in de catalogus gevraagd.

Na overleg komt de verantwoordelijke bruiklenen op 21 september 2006 de kunstwerken in mijn atelier ophalen. Na handtekening van de bruikleenovereenkomst en overhandiging van het verzekeringsattest worden de 3 vermelde kunstwerken ingeladen. In allerijl worden nog een aantal flankerende documenten en een boek betreffende John Wayne Gacy aanvullend bij 'Kerstkaart Killer Clown' meegenomen.

Op 6 oktober 2006 bezoek ik in gezelschap van één van de bruikleengevers van 'Wurger van de Linkeroever' de opening van de tentoonstelling van 'Voorbij Goed & Kwaad'. Tot mijn verbazing zijn er van het kunstwerk 'Daders van Dodingen' dat uit 220 kaders bestaat, slechts een honderdtal opgehangen. De andere uitgeleende kunstwerken 'Wurger van de Linkeroever' en 'Kerstkaart Killer Clown' komen niet eens in de tentoonstelling voor.

Wanneer ik hier een opmerking over maak geeft de directeur aan dat het ophangen van alle 220 'Daders van Dodingen' té imposant zou zijn in de tentoonstelling, en dat de voorziene plaats dit ook niet toeliet qua afmetingen. Eerst en vooral is het zo dat 'Daders van Dodingen' net door de grootte en het aantal kaders, gekoppeld aan het inhoudelijk karakter, dat imposante nastreeft. Daarnaast heeft een museum of tentoonstellingsvormgever geen enkel recht om zonder enige vorm van overleg met de kunstenaar veranderingen aan te brengen aan een kunstwerk. Alle voorbereidende gesprekken en correspondentie in acht genomen kan ik alleen maar besluiten dat Museum Dr. Guislain de gemaakte afspraken niet nakomt.

Overigens beperkt de nonchalance waarmee men dit alles bejegent zich niet enkel tot de kunstwerken. In de berichtgeving omtrent de tentoonstelling 'Voorbij Goed & Kwaad' worden op geen enkel moment of op geen enkele manier de kunstenaars vermeld. Noch de uitnodiging, noch de affiches, noch de flyers, noch de elektronische berichtgeving, noch zelfs de website vermeld de namen van de deelnemende kunstenaars. De catalogus, die nochtans 14 tekstbijdragen telt bevat geen enkele verwijzing naar de individuele kunstwerken of kunstenaars noch enige inhoudelijke toelichting. Hij bevat wel de personalia van de samenstellers van de tentoonstelling en de tekstschrijvers, maar niet van de deelnemende kunstenaars.

Daar waar ik met veel respect en grote verwachting uitkeek naar een bijzondere tentoonstelling die zowel voor mijn werk als voor de omgeving waarin ze terechtkwamen een hoogst interessant samenspel zouden ontwikkelen, hou ik aan dit evenement geen enkele productieve of waardevolle ervaring over. Het feit dat mijn kunstwerk in het Museum Dr. Guislain tentoongesteld wordt is in geen enkele communicatie terug te vinden, als ik mensen op de hoogte stel van het feit dat mijn kunstwerk kan gezien worden (wat gezien de omvang zelden gebeurt) krijgen ze slechts een half werk te zien, en de bruikleengever die op de opening van de tentoonstelling vergeefs zocht naar het uitgeleende kunstwerk kwam van een kale reis terug.

Bij dit alles concludeer ik dat het museum de uitgeleende kunstwerken louter beschouwt als een gratuite grabbelton waaruit te pas en te onpas kan bovengehaald worden wat van dienst kan zijn, zonder rekening te houden met de integriteit van het kunstwerk, zonder rekening te houden met de kunstenaar. Nochtans ontving het Museum Dr. Guislain dit jaar de 'Museumprijs' van de Vlaamse Gemeenschap. Vanuit mijn jarenlange inzet voor een verbetering van de positie van de kunstenaar in de maatschappij, maar ook persoonlijk, ben ik door deze gang van zaken geschokt en overwoog ik mijn kunstwerken uit de tentoonstelling terug te trekken - tot er alsnog een reactie van een bevriend kunstcriticus kwam:

"Onlangs in 'Voorbij Goed & Kwaad' een werk van jou gezien: 'Daders van Dodingen'. De titel is mij bekend maar dit werk heb ik nog nooit gezien en ik vond het een van de meest aangrijpende in de tentoonstelling. Aan de ene kant is het strak geordend, bijna geometriserend. De kleur beperken tot grijswaarden verhoogt wel het documentaire (dit zijn toch uitvergrote details van krantenfoto's) maar tilt het werk tegelijkertijd ver boven de anecdote uit. Die blik, die oogopslag die god wat weet heeft gezien en gevoeld van de daders achtervolgt de toeschouwer. Ondanks het abstracte karakter (men ziet oeverloos veel vierkantjes) komt een akelige dreiging dichtbij.
Misschien moet je toch eens proberen ergens wat werken te tonen zodat men beseft dat je niet alleen een volbloed performer bent, maar ook heel wat visueel en inhoudelijk interessante werken gemaakt hebt."
Tja....

DDV
Stakeholder in een Omgeving voor Actuele Kunst.

De tentoonstelling 'Voorbij Goed en Kwaad' loopt nog tot 29 april 2007 in het Museum Dr. Guislain. Jozef Guislainstraat 43, 9000 Gent
Van dinsdag tot vrijdag: 9-17h, zaterdag en zondag: 13-17h
Gesloten op maandag, op 24, 25 & 31 december en op 1 januari

Illustratie: de kerstkaart die serial killer John Wayne Gacy mij op 2 dec 1988 stuurde.

The Myth of John Fare

With Extra City's latest exhibition "More Stories on Absence", the Myth of John Fare has surfaced once again. The exhibition piece is nothing more but a wide circulating text about John Fare and does not shed any light upon the person nor the myth of John Fare.
In 1985 I wrote to the Isaacs Gallery in Toronto, where he supposedly had his entire right hand amputated on 17 september 1968. I got a letter back from Mr. Av Isaacs, director:

February 15, 1985 Dear Danny Devos, Thank you for your letter of January 31st. The story of John Fare which has managed to persist for almost twenty years now, has no factual basis. In the late '60's, I put on a series of mixed media concerts in my gallery, and that is where the rumour began. There was no such person as John Fare as far as I know. Sincerely, Av Isaacs Director

Die Kleinen und die Bösen

Vandaag (ondertussen gisteren al) was het weer eens zover: een opening in het M_HKA (Museum voor Hedendaagse Kunst Antwerpen).

Op 19 aug 2006 verscheen er een nogal uitgebreide reactie van mijnentwege op een stuk dat eerder was verschenen van Geert Buelens. De Morgen-journalist Peter Dupont had namelijk een aantal belanghebbende euh, stakeholders opgebeld met de vraag hoe erg het eigenlijk gesteld was met de populariteit van culturele huizen zoals het M_HKA.
Tja, helaas heb ik nogal vaak veel op de lever liggen, en best niet alleen over het M_HKA. Dus als men de bal voor het doel legt zou ik wel gek zijn om zulk een vrije schop aan mij voorbij te laten gaan.
Het moest nu eenmaal zijn dat er net tevoren een opening was waar geen kat te zien was en waar we met een paar kunstenaars en kunstliefhebbers op het dakterras van het M_HKA stonden en naar de sinksenfoor beneden keken en knikten dat 'hier een bouwlift' heel wat meer leven in de brouwerij zou brengen, en er dan tenminste een te gekke ontmoetingsplek zou zijn in Antwerpen waar je bezoekers uit andere steden en landen eens een oorveeg mee zou kunnen geven. Of dat nu overigens in het M_HKA is of op een andere lokatie is maakt op zich geen veeg uit, feit is wel dat het M_HKA daar op een toplocatie een potentieel heeft liggen waarmee het niks ofte niemendal aanvangt. Een museum van hedendaagse kunst zou nog altijd de vinger aan de hedendaagse pols moeten houden en merken dat de omgeving errond leeft, maar in het M_HKA worden de vingers eerder gebruikt om in moeilijke maar trendy boeken bladeren en te lezen. Hoogst waarschijnlijk over interactie, interactiviteit ook, en cross-overs en merging en misschien ook wel een vleugje merchandising, maar het blijft wel allemaal op papier.
In datzelfde artikel in De Morgen lezen we ook dat Bart De Baere (directeur van het M_HKA) niet bereikbaar was voor commentaar.

Luttele dagen later, op 25 aug 2006, blinkt diezelfde Bart De Baere echter uit in een 3/4 pagina groot opiniestuk waarin hij rijkelijk zijn weldoordachte argumenten uiteen kan zetten. Daarin komt het er op neer dat de kritiek op het M_HKA focust op randvoorwaarden en een museum geen winkelraam voor kunstenaars is, geen toeristenlokmiddel en geen striptent of café. En uiteraard dat er voor zowat alle aspecten van de werking (zelfs de heraanleg van het terras) een tekort is aan middelen. Subsidies, de Heilige Koe die voor alles een oplossing biedt, maar die nooit groot genoeg is om net die kleine onontbeerlijke dingen die het verschil tussen top en brokkel maken, in te vullen.
Met Geert Buelens en Danny Devos wil Bart De Baere, als we daartoe bereid zijn, publiek in gesprek gaan over welk museum we in Antwerpen willen. Ik ga ervan uit dat de directeur van het Museum voor Hedendaagse Kunst in Antwerpen wel aan het telefoonnummer van een hedendaags kunstenaar uit Antwerpen kan geraken als hij dat wil....

Maar terug naar onze opening van vanavond. Ja, er was veel volk en het M_HKA had zich geen moeite getroost om aan randvoorwaarden te voldoen. Randvoorwaarde in de rand was vooral de alternatieve bar die kunstenaar Nico Dockx in zijn installatie op het gelijkvloers had geïntegreerd en die het gros van de bezoekers aantrok. Ondertussen was het boven in de cafetaria heel wat minder druk, daar kon je gratis water, appelsiensap of (bwah) Corsendonck krijgen. Een Cola kostte 1,20 € en een glas wijn.... euh ja, voor familieleden van werknemers van het M_HKA, die krijgen een korting. (Als ik even goed reken was het 20%)
Waarin een groot instituut klein kan zijn....

Met een doorwrocht opiniestuk van 3/4 bladzijde reageren op enkele paragrafen kritiek in een kranteartikel getuigt op zich al van een verwerpelijke machtswellust. Op een aftandse parodie van Kleine Columnist Jordi Geirlant na is er vooralsnog geen sprake van veel beroering in de Omgeving voor Actuele Kunst. Diep binnenin de vesting van het M_HKA kan het wel zijn dat de droge gortepap creatief en vooruitstrevend aan het gisten is, het is evenwel aan de rand dat dingen, ook grote instituten als het M_HKA, beginnen af te brokkelen.
Die Kleinen und die Bösen, het is en blijft de nachtmerrie van een museumdirecteur.

Overigens heeft De Morgen zomaar zonder toelating een beeld van mijn website geplukt, een collage waarin ik de laatste ogenblikken van Lee Harvey Oswald verpersoonlijk. Meer nog, ze hebben de mijzelf toegebrachte en historisch gereconstrueerde hoofdverwonding weggeretoucheerd. Foei!

Danny Devos
Stakeholder in een Omgeving voor Actuele Kunst.

De illustratie bij dit artikel is een foto van een speelgoedbeertje dat de Noise Band Club Moral aantrof tijdens een wandeling in Sierre, Zwitserland op 20 maa 2005.

Factor 44 Must Stay!

A translation in English of the piece below. Only one day after I posted it there were already over 100 votes. Factor 44 is an independent underground Art Club in Antwerp, Belgium. It is runned by Harry and Heini, and for some or several reasons they were thinking of quitting. If Heini manages to, more explanation about that should be available on their website, eventually in dutch, french and/or english.

---

It's god-shame that even taking into account the given reasons that such a lively initiative like Factor 44 would consider 'Redefoundation'. Apart from the summer barbeques of 'De Koxvrienden' there is no other place in Borgerhout but not even in all Antwerp with as much cultural-life-necessary events like Factor 44.
Heini Obst's targeting analysis clearly shows that Flanders by word and deed from its authorities hasn't understood a lot of a well breeding Environment for Contemporary Art. The 'overhaul operation' that should bring the visual arts on a comparable professional level in regard to other arts is one and a half year later only ointment on a wooden leg: some organisations have become better, although often it's the people involved or behind the scene whose income has seriously improved. While for instance Extra City fires its artistic director because he can't account for some 90.000 euro, Harry and Heini are rowing in a boat for which the Flemish Government only spends 10.000 euro, a year that is. And while for instance at the NICC a team of 6 Young Lions have taken over, we didn't see any activities while Heini and Harry have hammered together some 6 JourFixes and some off-the-record events (including undersigned's China Report) in their free time.
Factor 44 is the least subsidised of all Visual Art Organisations in Flanders but probably has the largest palmares of organised activities, which doesn't mean we aim for quantity instead of quality, but then nails with head are being hit. Strange though that such a thing doesn't reach people in the capital. Is it because from the members of the government's advisory committee only Johan Pas shows up once in a while to show off his punky hairdo in full glory? Or even more because he was too busy with his monsterstudy about such an other initiative from a slightly older Environment for Contemporary Art to attend the advisory meetings regarding Visual Arts Organisations? Or is it because advisor Hans Martens tells the Minister of Culture part-time that there are already too many big budgetwolves in Antwerp and that some money should go to his hometown of Gent too? Or maybe he has too much at hand in his second part-time job proposing artists from his own institute and again town? It's a Flat Flat Planet....
When there wouldn't be of course, the 500.000 fans of Factor 44! Yep, we're starting a petition today to support Harry and Heini. Next year there should be at least a workable budget to organise at least one activity a month. The should also be a budget to get Heini out of his welfare-situation so he can take charge of daily administration, and Harry's carpenterwork and rides with his own car should be paid by Factor 44. For a large Flemish Community this is only a small gesture, and many small things make something big, so vote now that Factor 44 should stay!

Danny Devos
Factor 44-fan since the Old Days,
Stakeholder in an Environment for Contemporary Art.

Factor 44 Moet Blijven!

Op 14 juli 2006 houdt Factor 44 een Herontstichtingsvergadering:

"Factor 44 gaat na de feitelijke 10-jaar drempel (oktober 2006) zijn reguliere activiteiten staken; zijnde het houden van de maandelijkse ‘Jour Fixe’, de preparatie van tentoonstellingen en activiteiten op verplaatsing, alsook de publikatie van zijn orgaan ‘l’imagazine F44’. In plaats daarvan werd, naargelang de beslissingen, overgeschakeld van ‘archiefproductie’ naar ‘archiefbeheer’, met mogelijk enkele publieke toonmomenten en de publikatie van ‘occasionele’ schriften daaromtrent (beginnend met de chronologie 10 jaar)."

Daarna zal gevolg gegeven worden aan de inbreng van betrokkenen en de verdere verloop van de organisatie bepaald worden.

Introductieve Samenvatting:
Tien jaar Factor 44 zijn in het algemeen goed verlopen. De ontwikkelingen van verschillende aspecten liepen in het algemeen in de vooropgestelde richting, soms beter dan verwacht, soms minder, maar de flexibiliteit van het geheel verzekerde een constante opeenvolging van activiteiten allerhande, en een terugblik (in de vorm van een chronologie) toont dat er in feite goed gepresteerd is. Tien jaar is niet te vroeg om een hervorming van het geheel te ondernemen, en voor een mogelijke vernieuwing en herwaardering zouden verschillende gesprekspunten in aanmerking komen.

Mogelijke Agendapunten

• 1) De Behuizing.
  Wat aan het begin als ruimschoots voldoende leek blijkt nu wat krap. Wel is het zo dat niet alle ruimte optimaal is gebruikt, en afhankelijk van de vooropgezette activiteiten zijn vele opties open.
  
  • a) Verkoop.
    Er is sprake van een mogelijk verkoop van ofwel een van de huizen ofwel een gedeelte van allebei die hertekend zou worden (kadaster? aansluitingen?) Verder rijst met deze vraag samen met de inkrimping van ruimte de mogelijke verhoging van kosten.
    
  • b) Verhuizing.
    Afhankelijk van de keuze van de eigenaar en de mogelijke toekomstige palette van activiteiten kan een ruimtelijke spreiding voorzien worden, waarbij het behoud van een ‘centraal bureau’ toch wenselijk schijnt.
    
  • c) Virtualisatie.
    Met het mogelijke opheffen van een specifieke ruimte en/of afhankelijk van de structuur veranderingen kan een diversificeerde virtualisatie mits goede afspraken een oplossing zijn. Deze kan roterend of simultaan georganiseerd worden.
    
  
  
• 2) De Structuur.
  De gewone ‘verenging zonder winstoogmerk’ heeft tot nu relatief goed gediend, alhoewel men soms eerder aan een CV of een bvba zou kunnen denken. Gegeven dat er nu ook openbare financiën mee gemoeid zijn, is deze vraag niet zonder belang.
  
  • a) gewone VZW.
    De simpele vzw-structuur heeft tot nu goed gediend. Wel zijn er recentelijk enkele pijnpunten gerezen waarbij de verdeling van taken en de reserve aan bijkomende krachten niet optimaal benut waren en een vorm van materiaal-moeheid is ingetreden. Deze problemen kunnen met een hervorming van functies en herverdeling van taken mogelijk verholpen worden.
    
  • b) Expansieve diversificatie.
    Een idee van spreiding van de huidige structuur over meerdere associatieve groeperingen is een optie die wel zowel bovenvermelde probleempunten meedraagt alsook nieuwe creëert. Ook de ramificaties van wettelijke bepalingen over de gewest-grenzen heen (zie perikelen nicc) stellen heel wat uitdagingen.
    
  • c) Reductie.
    Alhoewel het haast onmogelijk blijkt verder reducties voor te nemen (de vzw functioneert nu al in zijn wettelijk-minimale vorm) kan wel een afstoting van bepaalde activiteiten en de concentratie op enkele kerntaken overwogen worden.
    
  
  
• 3) De Werking.
  Zonder al te veel moeite heeft F44 mits het bijhouden van enkele simpele parameters toch over de jaren een niche-profiel kunnen opbouwen, die, naargelang men deze bekijkt, mogelijk intussen overhaalt is. De vraag is of er voor de huidige formule nog een leefbare draagvlak bestaat, zowel bij het publiek als bij de leden van de organisatie.
  
  • a) Drempelverlaging.
    Een verdere drempelverlaging zou moeilijk te bewerkstelligen zijn. Momenteel heeft Factor 44 als organisatie het laagste profiel van alle initiatieven en steekt nauwelijks boven de ad-hoc, meestal tijdelijke underground scenario’s uit.
    
  • b) Drempelverhoging.
    Dit is een optie die gepaard gaat met de structurele reductie; het bieden van minder activiteiten van hoger niveau en kwaliteit... De bepaling hiervan blijft eerder subjectief en zou in de huidige structuur problematisch kunnen zijn.
    
  • c) Drempelverwijdering.
    Deze optie kan in alle gevallen toegepast worden. Ze ondermijnd wel de al onduidelijke profilering in het veld en riskeert een volledig verval van identiteit, waarbij zich de vraag van het concept ‘organisatie’ weer opdringt.
    
  
  
• 4) Het Beleid.
  Tot onlangs was het beleid geen noemenswaardig probleem; recente veranderingen in het dagelijks leven van uitvoerders hebben weliswaar een herziening nodig gemaakt, die afhankelijk van de beslissingen op de andere punten evenredig moeten evolueren.
  
  • a) Taakverdeling.
    Tot nu was de taakverdeling los en op basis van behoeftes georganiseerd, wat merendeels goed functioneerde en mits enkele aanpassingen verder kan worden gehandhaafd. Vraag is of deze mogelijkerwijze beter zouden identificeert worden.
    
  • b) Verantwoordelijkheiden.
    Deze werden tot nu toe evenredig gespreid over verschillende functionarissen, terwijl deze niet altijd in de strikte zin deze ook op zich hebben moeten nemen. Mogelijk kunnen met de duidelijkere specifieëring ook de verantwoordelijkheiden scherper gesteld worden.
    
  • c) Spreiding.
    Anderzijds kunnen zowel taken en verantwoordelijkheiden breder verspreid worden, zowel in aantal als in periodieke termen, wat waarschijnlijk een verhoging van administratief werk met zich mee zou brengen... welk waarschijnlijk minder wenselijk zou zijn.
    
  
  
• 5) Identiteit.
  Hier is de vraag of wat nu tien jaar als ‘Factor 44’ gekend staat in een nieuwe gedaante herkenbaar vernieuwd moet blijken, volledig vernieuwd of alleen kosmetisch vernieuwd moet worden. Een nieuw laag verf is in elk geval nodig, vraag is hoe ingrijpend deze renovatie moet worden.
  
  • a) Volledige Vernieuwing.
    Afhankelijk van de beslissingen over de voornoemde punten kan een volledig nieuwe organisatie ontstaan, met het gevaar dat er oude wijn in nieuwe vaten zou geschonken worden. Zoals in het bedrijfsleven is gebleken, kan een nieuw blazoen een mank-lopend instituut niet redden. De vraag stelt zich of een volledig nieuw concept dan niet wenselijk is.
    
  • b) Gedeeltelijke Vernieuwing.
    Ook afhankelijk van voornoemde beslissingen, kan een herwaardering van een deelaspect van de huidige activiteiten als kerntaak ook de benoeming in aangepaste vorm verder gebruiken. Welk deze zou kunnen zijn moet uit de beslissingen blijken en loopt ook het gevaar een maat voor niets te worden.
    
  • c) Kosmetische Vernieuwing.
    Hier stelt zich de vraag of een face-lift überhaupt nodig is, maar kan in bepaalde gevallen soelaas brengen aan een vermeende veroudering en de indruk van een feitelijke verjonging geven... wat in zich zelf geen blaam draagt, maar eerder in het therapeutische te zoeken is.
    
  
  
• 6) In Concreto.
  Alhoewel er geen duidelijk saneringsplan op tafel ligt, zijn in grote lijnen de volgende punten ter behandeling voorgesteld:
  
  • a) Afwerking van het Zomerprogram
    Momenteel tamelijk onduidelijk, maar na traditie ter plaatse in te vullen. Overkoepelende (werk)noemer is ‘irrigation of irritation’ en zal als voorzien de jours fixen in eer houden. Daarnaast is de jaarlijkse fifty-fifty-bijeenkomst (AV-survival weekend) mogelijk nog van toepassing (de allerlaatste), en de jaarlijkse revisie Nr.8; U.K.R.K. (spherical archive) alsook de nog lopende Nr.7, U.K.K.R (icc-brochure-modificatie) moeten ook nog afgewerkt worden.
    
  • b) Ordenen van Tegoeden.
    Afhankelijk van beslissingen zullen de gemeengoederen in kaart gebracht en evalueert worden. Dit bevat het machinepark (audio-video-reprotoestellen), bureaumateriaal (inclusiev hard & software, archief, intellectuele- en reproductierechten), de boekhouding ( overeenstemming reële en fictieve tegoeden/verplichtingen, regulariseren van lopende rekeningen, bankrelaties en volmachten)
    
  • c) Voorbereiding.
    Naargelang de genomen beslissingen moeten voornoemde herverdeeld en afgehandeld worden. Dit kan gaan van een openbaar verkoop van alles tot een herschikking van bestaande omstandigheden, maar juist daarom is het wensenswaardig om alles sluitend te verklaren, zodat elke beslissing niet verkleurd moet worden door reëel-bestaande mankementen.
    
  
  Verloop van de vergadering (voorzien):
  Vanaf 16 uur (tea-time) bijeenkomst & informele gesprekken, voorstellen en bedenkingen worden genoteerd.
  18 uur - begin van de formele discussie (voor mensen die direct van hun werk moeten komen zal er om 20 uur een korte samenvatting voorgesteld worden)
  20 uur- de vergadering, met voorstellen en vraag-en antwoord-sessie.
  22 uur- afronding en eerste synopsis. Conclusies ter beraad.
  22:30-23:00 stille afzakking naar Quai 44 / pierre E: 14JU

---

Het is godgeklaagd dat zelfs alle bovenstaande redenen in acht genomen, een zo levendig initiatief als Factor 44 tot 'Herontstichting' overgaat. Op de zomerse barbeques van 'De Koxvrienden' na is er in Borgerhout maar ook in Groot-Antwerpen geen enkele plek met zoveel cultuurlevensnoodzakelijke activiteiten als Factor 44.
De analyse van Heini Obst is trefzeker en brengt op een verhelderende wijze aan het licht dat Vlaanderen bij woord en daad van haar overheid nog steeds geen kaas heeft gegeten van een goed gedijende Omgeving voor Actuele Kunst. De 'inhaalbeweging' die de beeldende kunst naast de andere kunsten op een professioneel niveau moest brengen blijkt anderhalf jaar later een pleister op een houten been: enkele organisaties zijn er beter van geworden, alhoewel het in realiteit vaak de mensen in of achter de organisaties zijn wiens inkomensstatus merkelijk verbeterd is. Terwijl om maar iets te zeggen Extra City zijn artistiek directeur de laan uitstuurt vanwege een onverklaarbaar tekort van zomaar eventjes 90.000 euro roeien Harry en Heini in Factor 44 in een bootje waar de Vlaamse Gemeenschap amper 10.000 euro voor veil heeft. En terwijl om maar iets te zeggen in het NICC een nieuwe gedreven ploeg van 6 Jonge Leeuwen het heft in handen nam zagen we nog geen enkele activiteit maar hebben Heini en Harry in hun vrije uurtjes 6 JourFixes en nog een aantal off-the-record events (waaronder ondergetekende's China Report) in elkaar gebokst.
Factor 44 is de minst gesubsidieerde van alle Organisaties Beeldende Kunst in Vlaanderen maar heeft wellicht het grootste palmares qua georganiseerde activiteiten, daarmee willen we uiteraard geen pleidooi voor kwantiteit ten voordele van kwaliteit houden, maar bon, er worden wel spijkers met koppen geslagen. Toch vreemd dat zulke dingen niet doorstromen tot in de hoofdstad. Is het omdat van de leden van de beoordelingscommissie enkel Johan Pas af en toe ter Factor verschijnt om nog eens z'n punkkapsel in alle glorie te kunnen showen? Of daarenboven dat uitgerekend hij vanwege zijn monsterthesis over al zo'n ander initiatief uit een al wat oudere Omgeving voor Actuele Kunst de subsidierondes betreffende de Organisaties Beeldende Kunst binnen het Kunstendecreet niet kon bijwonen? Of is het omdat Adviseur Hans Martens de minister deeltijds adviseert dat er toch al veel te veel grote budgethappers in Antwerpen zitten en dat er ook eens wat geld naar zijn eigen Gent zou moeten gaan. Of misschien heeft hij in hoofde van zijn tweede deeltijdse job teveel werk om kunstenaars uit eigen instituut, en natuurlijk ook weer stad, naar voren te schuiven. It's a Flat Flat Planet....
Ware daar niet natuurlijk, de 500.000 fans van Factor 44! Yep, wij beginnen vandaag een petitie om Harry en Heini te steunen. Tegen volgend (subsidie)jaar moet er minstens een werkbaar budget zijn om in Factor 44 terug minstens elke maand een activiteit te organiseren. Bovendien moet er een budget komen om Heini uit zijn OCMW-situatie te halen en de door hem verzekerde dagelijkse leiding terug op te nemen, en moeten Harry's timmerwerk en ritten met de eigen dienstwagen voortaan kunnen betaald worden met Factor werkingsgeld. Voor een Grote Vlaamse Gemeenschap is dit slechts een klein gebaar, en vele kleintjes maken een groot, dus stem nu opdat Factor 44 kan blijven!

Danny Devos
Factor 44-fan van het Eerste Uur,
Stakeholder in een Omgeving voor Actuele Kunst.

Cry Me a River

"Vorige week besliste de algemene vergadering van ZAMU om de vereniging te ontbinden", aldus Johan Verminnen in De Morgen van 6 juli 2006. De reden hiervoor is een gebrek aan financiële middelen, een belangenvereniging kan volgens de Vlaamse Regering namelijk niet gesubsidieerd worden.
Nochtans is het net de politiek die enkel wil praten met 'erkende' vertegenwoordigers van de sector. Men kan de overheid begrijpen dat die geen vereniging subsidieert om zich er vervolgens door tegen de schenen te laten schoppen.
Wat evenwel heel wat ministers en kabinetsmedewerkers zich ondertussen onbetwistbaar zullen herinneren is dat in vrijwel alle discussies over het kunstenaarsstatuut en het kunstendecreet er aan tafel een aantal onbetaalde vrijwillig werkende kunstenaars zaten. Die kunstenaars hebben er samen met ambtenaren en specialisten gewroet aan ondermeer een werkbaar sociaal statuut voor de kunstenaar en een kunstenaarsvriendelijk kunstendecreet. Zonder het Nationaal Kunstenaarsplatform was het kunstenaarsstatuut wellicht nog een verre droom.
Wij kunstenaars hebben binnen onze beroepsverenigingen nooit de postjes verdeeld noch ons de vaak schaarse middelen toegeëigend. We hebben ons wel, zij het spaarzaam in vergelijking met kabinetten en administraties, omringd met medewerkers om onze slagkracht en trefzekerheid te verhogen, en onze kennis aan te scherpen en te toetsen. We hebben wel gezorgd voor administratieve ondersteuning om onze organisaties draaiende te houden, onze leden te bevragen en de publieke opinie te informeren over onze werking.
Om tegen de schenen te schoppen vragen we geen subsidies, als kunstenaars zijn we inventief genoeg om daarvoor manieren te vinden. Wat we wel noodzakelijk vinden is een ondersteuning om onze belangen te behartigen op een evenwaardige manier als een overheid die een 'erkende' gesprekspartner eist. Daartoe willen we een vereniging op een professioneel werkbare manier kunnen organiseren. In een kunstenlandschap waar amper 10% van de kunstenaars van artistieke inkomsten kan leven zijn subsidies voor zo'n 'erkende' gesprekspartner onontbeerlijk.
Johan Verminnen mag dan al slechts een steen verlegd hebben in de rivier, er zullen nooit genoeg handen zijn om de stroom in de rivier tegen te houden. Kunstenaars zijn als water, een planeet kan niet eens zonder, laat staan dat een Vlaamse overheid dat zou kunnen.

Danny Devos
ex-voorzitter NICC
Stakeholder in een Omgeving voor Actuele Kunst.

Deze tekst was een reactie op het opiniestuk "Een steen in de rivier" van Johan Verminnen in De Morgen van 6 juli 2006.
Illustratie: Johan Verminnen op een 'Rondetafel' van het Nationaal Kunstenaarsplatform in de Bourla te Antwerpen op 27 nov 1999. foto DDV.

He's All Shook Up

Waar geen enkele politicus, blokwatcher of journalist in is geslaagd gebeurde gisteren dankzij Tom Barman. Filip Dewinter beeft! Hij is ongerust omdat 'Vlaamse artiesten' zich achter Tom's 0110 scharen.
In haast alle gevallen van countering door politici in panels of journalisten in interviews wist Dewinter zich totnogtoe voorbeeldig uit de slag te trekken en met een licht triomfantelijke glimlach zijn tegenstrevers af te houden. Deze keer evenwel verscheen hij met een lichte beving om zijn oog op het journaal, een primeur!
Vanwege deze démarche zouden een aantal Vlaamse fans zich wel eens door hun idolen kunnen laten meeslepen. Ze zouden wel eens wat verder kunnen denken dan hun neus lang is en inzien dat ze het eigenlijk al veel te lang veel te bruin hebben gebakken door te stemmen voor haatzaaiers. Haatzaaiers die er voor zorgen dat we haast in geen enkele buurtwinkel meer kunnen binnen stappen zonder geconfronteerd te worden met zure opmerkingen. Wel, ons artiesten stoot dat tegen de borst.
Dewinter was misschien vergeten dat artiesten als geen ander weten wat beknotting van vrijheid is en zij in zowat alle 'winterse' regimes als eerste ter slachtbank worden geleid. Dat zou onder zijn heersende hand niet anders zijn, laat staan onder die van tal van zijn slag mandatarissen in het Vlaamse Hinterland. Verder vindt hij ook dat populaire artiesten de Vlaams Belang kiezers niet kunnen teleurstellen door deel te nemen aan dit initiatief tegen onverdraagzaamheid en racisme. Met andere woorden, de boekverbranding is al begonnen. Hij kan alvast zijn pen in bruine inkt dopen om de lijst van ontaarde artiesten aan te vatten. Als dat al niet het geval was, zet deze er dan ook maar bij.

Tom blows our mind - drastically, fantastically! De Diesel Power komt nog maar pas op gang....

Maar van waar komt dan het Nieuwe?

Op 8 juni 2006 had ik een afspraak met Sonia Dermience (die een documentaire maakt over Belgische kunstenaarsinitiatieven) om een aantal videotapes over Club Moral uit te lenen. Zij stelde voor om op het E-Flux Film Festival in de E-Flux Video Rental af te spreken, "in de Lange Nieuwstraat". Stipt op tijd stond ik bij het oude gebouw van 'de bevolking' waar al eerder een Extra City (in dit geval partner van E-Flux) evenement plaatsvond. Helaas, alle deuren dicht en niets dat liet vermoeden dat er hier enigerlei te beleven zou zijn. Niet van mijn stuk gebracht kocht ik in de dichtsbijzijnde 'betere' boekhandel een exemplaar van Belgie's nieuwste kunsttijdschrift. Daarin werd E-Flux Video Rental keurig vermeld in de agenda: Mexicostraat, Kattendijkdok Kaai 44. Het was een mooie dag, dus ik fietste helemaal richting haven. Veelbelovend probeerde men mij een toegangskaartje te verkopen, maar nee, "die Video Rental dat is in de Wolstraat". Nog steeds goedgemutst fietste ik terug richting centrum om Sonia te treffen, ze had ondertussen net als de twee andere bezoekers van het Festival al een glaasje champagne aangeboden gekregen.
Nevertheless. Thuisgekomen om het nuttige aan het aangename te paren bladerde ik achteloos door het kunsttijdschrift dat mij op het verkeerde pad had gestuurd. Reeds op bladzijde 2 las ik dat 's lands meest succesvolle kunstenaar (zie voorgaande post) "een nieuwe 'conceptuele' reeks schilderijen heeft opgezet", en wel "dit keer omtrent de Jezuïeten". De schilderijen zullen voor het eerst in het voorjaar van 2007 te zien zijn in België.
Waarschijnlijk zijn er in dit land wel elke dag een paar kunstenaars die een reeks werken opzetten, helaas vallen zij buiten het oog en buiten het hart van de kunsttijdschriften. Daarenboven toonde de Zeno X Gallery, waar naar alle waarschijnlijkheid ondermeer het werk "Ignatius Van Loyolla" (sic), olie op doek, 113x81cm, te zien zal zijn, al 23 jaar eerder een reeks werken over diezelfde Ignatius Van Loyola. Anne-Mie Van Kerckhoven presenteerde toen een reeks van 4 werken omtrent de Jezuïeten: De 4 Uitersten. Ook de film die hierboven te zien is gebaseerd op de gedachtengang van Ignatius Van Loyola: "Een 6 minuten durende 16mm animatie die opgebouwd werd volgens de Geestelijke Oefeningen van Sint Ignatius van Loyola, stichter van de Jezuïetenorde. De Dood, het Oordeel, de Hel en de Hemelse Glorie zijn de 4 uitersten van de Jezuïeten. Het zijn de stadia die men moet doorlopen om die staat van genade te bereiken waarin de zonde, het Kwaad, bedwongen wordt. Ik maakte mijn eigen uitersten waarbij ik via de banaliteit en de herhaling, de opoffering en de devotie, tot de conclusie kom dat het Kwade slechts bestaat bij de gratie van het Goede, en omgekeerd."
Twee van de reeks van 4 werken die in de tentoonstelling te zien was staan intussen te beschimmelen in de gang van Club Moral te Borgerhout.

AMVK interpreteert de Vier Uitersten van Sint-Ignatius

ANTWERPEN - In de Zeno X Gallery loopt momenteel een tentoonstelling van Anne-Mie Van Kerckhoven (signerend met AMVK). Zij ging op zoek naar de bron van de notie 'goed en kwaad' en stootte op de Vier Uitersten van Ignatius van Loyola. Maar AMVK geeft er wél een eigen interpretatie aan.

De Dood, het Oordeel, de Hel en de Hemelse Glorie, dat zijn de Vier Uitersten van Sint-Ignatius van Loyola, stichter van de Jezuïetenorde. Hij gaf de mensheid, naast vele andere zegeningen, ook een struktuur van geestelijke oefeningen mee, die mits doorgedreven toepassing tot de heilige staat kunnen leiden. In haar zoeken naar de oorsprong van de westerse noties Goed en Kwaad stootte Anne-Mie Van Kerckhoven op deze kerkleider, die mee aan de basis lag van dat overheersende westerse denken. "Maar het traditionele Europese denken is duidelijk aan zijn einde toe", zegt ze. "Het wordt stilaan vervangen door een veel wereldser en humaner denken, dat invloeden in zich heeft van alle grote kultuurtendenzen." In die optiek heeft ze vier grote werken gemaakt, waarmee ze de Uitersten wil interpreteren. Tegelijk heeft ze er de 4 Bewegingen van dans-kunstenaar Marc Vanrunxt (onlangs nog op het festival De Beweeging) in verwerkt. "Ik werd gedreven door het onrecht, het verdriet, het schuldgevoel waarmee de huidige wereld je konfronteert. De morele waarden vervagen volkomen. Ik ben er van overtuigd dat je met het kwaad moet omgaan om het te leren kennen." In die optiek sluit ze aan op haar vorig werk, dat ze (vaak samen met Danny Devos) in de Borgerhoutse Club Moral doet: het plastisch zoeken naar extremen, zowel rechts als links, wat vaak tot vragen en onbegrip leidt bij het kijkpubliek.

COLLAGES
Uitgangspunt van de expo "De 4 Uitersten" zijn beelden die AMVK al gebruikte in een animatiefilm waar ze momenteel aan werkt. Zij maakte van die beelden telkens vier collages, die een samenhang bieden via het thema van het Uiterste. Het eerste werk is Ad Nauseam, of "tot kotsens toe" en beschrijft vooral het kind zijn, "waar je als een hondje wordt behandeld, dat allerlei kunstjes moet leren." Twee is O Altituda Divinitatis, "waarbij de kijker in aanraking komt met goddelijke gevoelens, zowel goeie als kwade". Collage drie is de Homo Bulla, of de mens als zeepbel: "Ignatius predikte de onverschilligheid tegenover het aardse, de mens mocht zich enkel bezig houden met geestelijke waarden. Met dat principe hebben ze een paar eeuwen de macht uitgeoefend, maar nu komt daar een einde aan, alles wijst erop", zegt AMVK. Daarom werd het vierde Uiterste haar eigen interpretatie van een fundamentele vraag aan de hele Loyola-opbouw: "Maar van waar komt dan het Kwaad?".
De Vier Uitersten is een hoogst persoonlijk werk, met een interpretatie die bewust afstand neemt van de 'normale redeneringstechnieken', omdat het Abnormale in AMVK's werk van essentieel belang is. Wie de vier collages wil gaan bekijken kan terecht in de Zeno X Gallery, Leopold de Waelplaats 16 Antwerpen (rechtover het Museum), elke vrijdag en zaterdag van 14 tot 18 uur tot eind juni.

(Marc Ruyters in De Morgen, 16 mei 1984)

Illustratie: AMVK - De 4 Uitersten, 1984, 16mm film, kleur en zwart/wit, geluid, 5'55", met Guy Cassiers, Marc Vanrunxt, Danny Devos.

De Goede Ingrediënten voor Cultuurjournalistiek

In De Morgen van 7 juni 2006 wordt aandacht besteed aan de tentoonstelling van de tekenreeks "The Good Ingredients" van Michaël Borremans in La Maison Rouge.
Verdienstelijk dat de krant met beeld en kort inhoudelijk kader bericht omtrent de activiteiten van belgische kunstenaars in binnen- en buitenland. Jammer echter dat net zo'n pareltje van belangstelling ontsiert moet worden door het zaad van naijver en concurrentie. Dat Luc Tuymans 's lands succesvolste kunstenaar is doet bij eender welke tentoonstelling van eender welke andere belgische kunstenaar niet ter zake. Het komt er op aan dat ons land een aantal kunstenaars herbergt die internationaal hoog ingeschat worden, enige fierheid daarover overstijgt ruim het vaak kortstondig succes.

Danny Devos
Beeldend kunstenaar,
Stakeholder in een Omgeving voor Actuele Kunst.

Deze tekst was een reactie op een artikel waarin Michaël Borremans zo nodig moest gekentekend worden als "na Luc Tuymans 's lands succesvolste kunstenaar".

Illustratie: Michaël Borremans - The Good Ingredients, 2006.

Bijlange geen Perfecte Uitspraken van een Cultuurprogrammamaker

Tot mijn lichte verbijstering lees ik vandaag (5-5-2006) in De Morgen (pg.3) de woorden van Bruno Wyndaele ('Ons programma perfect? Bijlange niet').
Die stelt namelijk dat "een kunstenaar communiceert via zijn kunst", hetgeen ik nog volkomen beaam. Door evenwel in dezelfde adem te zeggen dat een kunstenaar dat niet hoeft te verklaren in woorden, en meer nog dat "als een beeldend kunstenaar dat zou kunnen, zou hij toch geen beeldend kunstenaar geworden zijn", degradeert de heer Wyndaele de (beeldende) kunstenaar haast tot een soort hersenloos wezen dat zich enkel op papier, met verf of met klei kan uitdrukken.
Dat er zich naast het visuele resultaat van de creatie ook een denkproces, met heuse woorden en termen afspeelt ontgaat hem of interesseert hem niet. Jammer want een cultuurprogramma zou net dat, al is het maar met een luchtige spadesteek, kunnen uitdiepen.

In de afgelopen jaren is er dankzij de inzet van kunstenaars in het cultuurklimaat en beleid aardig wat veranderd, een organisatie zoals het NICC (belangenbehartiger voor beeldende kunstenaars èn gerund door kunstenaars) speelde een voortrekkersrol in het dossier 'kunstenaarsstatuut'. Naar aanleiding van de kritische commentaren op het kunstendecreet besliste de overheid ondermeer om kunstenaars op te nemen in de adviescommissies.
Geloof me heer Wyndaele, die zitten daar niet met hun vingers in de verf.

Dat er geen goed voorbeeld van een cultuurprogramma in onze buurlanden te vinden is zou net de uitdaging moeten zijn om er een te maken dat een voorbeeld voor de buurlanden is. Misschien kan het productiehuis "De Filistijnen" wel eens beroep doen op een kunstenaar bij het maken van een cultuurprogramma, dankzij de regeling 'kunstenaarsstatuut' kan dat overigens voor de werkgever op een ontzettend voordelige manier.

Danny Devos
Beeldend kunstenaar,
Stakeholder in een Omgeving voor Actuele Kunst.

Deze tekst was een reactie op uitspraken van Bruno Wyndaele naar aanleiding van een interview met Michaël Borremans in "De Leeuw van Vlaanderen" (een cultuurprogramma op de Vlaamse TV), en werd in De Morgen gepubliceerd op 9 mei 2006

Illustratie: Michael Borremans - The Pin
2004, oil on wood, 20x 20cm.

Dood Maar Niet Vergeten(Dead But Not Forgotten)

Longing for the Real Picture aka Oil Painting on Canvas in Flanders' Small Apron aka Wollen Sie die Totale Malerei?

1. I've seen that face before
With a very little bit of amusement I have read Pas & Ruyters' essays "The Longing for the Pictorial" and "Painting in Flanders after 1980" for 'Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen'. The cover sports "Der Diagnostische Blick" from Luc Tuymans, oil on canvas from 1992.
I've seen that face before, namely in the studio of Headnurse AMVK (Anne-Mie Van Kerckhoven) back in the late eighties. She was doing a series of paintings (huh?) of people diagnosed with heart diseases, based on illustrations in a german book of people whose type of disease could be read from symptoms in their facial expression.
From 1987 till 1990, AMVK also made a series of 54 portraits based on Heinrich Heine's poem "Die Loreley". People came to her studio, by chance or on their own behalf, and posed for 2 hours while she painted their portrait. She always started with the white of the eyes.
Luc Tuymans is portrayed as nr 37, "sie kämmt", and Marc Ruyters as nr 57, "er schaut nur". Finally the 54 portraits were used in a computer-animated movie and an interactive hypertext on the internet.
www.clubmoral.com/amvk/Loreley

2. TroubleCar.Rijksakademie
Since 1993 Narcisse Tordoir, Luc Tuymans and Headnurse AMVK have been so-called 'advisors' at the Rijksakademie in Am*dam. All three living in Antwerp, they split a car about 15 times a year to drive up north while having heated discussions about painting on the way. Those were also the peak years of the NICC, an artist led organisation in Antwerp that changed the barren landscape for artists in Belgium. Anyway, these three painters' vigourous car discussions resulted in Tuymans and Tordoir organising "TroubleSpot.Painting" in the NICC and Antwerp's Museum of Contemporary Art M_HKA.
Headnurse AMVK not only had her work represented in TroubleSpot.Painting, but at the same time had a full flavoured show "Nursing care, in melancholy stupor" at the M_HKA with paintings, drawings, installations, videos and interactive computer works.
www.clubmoral.com/amvk/muhka

3. Forgotten but not dead
In spite of TroubleSpot.Painting that aimed to present painting in its present time with sculptural influences, videos, photos and installations, seven years later Ruyters still narrows it down to 'oils on canvas' :(
Apart from cycling, nothing has ever risen from the mud of Flanders' fields as they were in the trenches of the Great War. With bigmouth Tuymans (78.700 hits on google!) as the head of the dragon to conquer the world with oils on canvas we're supposed to believe we're a great painting nation. Unfortunately the bulk of the platoon follows with a lot less: De Keyser at 18.200, Borremans at 9.580, then steep down to De Beul at 620 and Tordoir at a mere 550.
Cycling bigmouth Eddy Merckx scores 758.000 hits on google, a loooong way to go for Tuymans. Another long dead (Antwerp 1956) cycling hero, Stan Ockers, scores a good 13.500 hits on google. He's dead, but not forgotten. Whereas Anne-Mie Van Kerckhoven with 12.100 hits on google is forgotten in Flanders after 1980, but then she's not dead....

4. Wollen Sie die Totale Malerei?
Let's face it, contemporary art in Flanders is mud on burlap when you read about it. And it will remain so unless some decision makers, media guru's, and true believers get going. Flanders looks like it a lot, but this is not the middle ages anymore. Nowadays there's modes of communication, publication, worldwide distribution, and you can literally hold it in your hand! It's gut wrenching to read all this believers' idiosyncratic rim ram, always leaving the world behind with a compassionate smile instead of wild eyed interest for art in Belgium.
We've got installation artists, video artists, performance artists and media artists in Belgium that make each and every Bill Viola, Paul McCarthy, Matthew Barney or Bruce Nauman gasp for breath.
We don't need a Ministry of Culture, we need a Ministry of Propaganda!

DDV
Stakeholder in an Environment for Contemporary Art
20060113

This article was written on 13 jan 2006 on the occasion of the publication of "Painting in Flanders after 1980", a concise translation of the Winterissue of "Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen".

illustration: Anne-Mie Van Kerckhoven - Dood Maar Niet Vergeten
(Dead But Not Forgotten), 1981, silkscreen paint on plexi, 60x113.